Epifaniczny tom 2 – rozdział 2 – str. 85
Świat Ducha
(1 Moj.19:13,24,25). Ich ciała są pozbawione płci, tak więc ani nie żenią się, ani nie wydają za mąż i nie mogą się rozmnażać tak, jak stworzenie zwierzęce (Łuk.20:35). Nie jedzą, by uzupełnić zużyte komórki, ponieważ ich ciała nie ulegają rozkładowi, w wyniku czego nie posiadają żadnych zużywających się komórek. Wynika z tego, że ich ciała są zdrowe: choroba jako proces psucia nie żeruje na nich. Tak więc fizycznie są w bardzo dobrym stanie. Wyjaśnia to fakt, że chociaż niektórzy z nich – upadli aniołowie – zgrzeszyli i zostali wypędzeni z nieba, pomimo umysłowego, moralnego i religijnego rozkładu fizycznie pozostają doskonałymi. Widzimy więc, że aniołowie wyszli spod twórczej ręki Boga w doskonałych ciałach i pozostają takimi, choć od ich stworzenia niewątpliwie minęły już miliony lat, jako że zostali stworzeni, zanim Bóg rozpoczął tworzenie wszechświata – 1 Moj.1:1; Ijob 38:7.
Ich władze serca i umysłu jako takie także zostały stworzone doskonałe, i to na większą skalę niż władze doskonałych ludzi. Przybliżony obraz ich zdolności rozumowania można uzyskać na podstawie dokładnej wiedzy matematycznej, jaką musieli posiadać pomagając Logosowi w takim kierowaniu prawami przyrody, by równoważyć różne układy słoneczne, jakie pomagali Mu stwarzać. Zakres matematyki, astronomii i fizyki, niezbędny do świadomej współpracy w odpowiednim ich ustawieniu, niemal nieskończenie przewyższa rozum największych matematyków, astronomów i fizyków ludzkości. Zdumiewającą siłę muszą także posiadać ich władze moralne i religijne. Wytrwałość ich woli w sprawiedliwości oraz stałość w równej wzajemnej miłości do siebie i najwyższej miłości do Boga, trwająca przez miliony lat, pomimo pokus w przeciwną stronę, dowodzi, że dobrzy aniołowie mają cudownie silne władze moralne i religijne, których zakres działania i wrodzona siła wielce przewyższają zakres i siłę moralnych i religijnych