Epifaniczny tom 2 – rozdział 2 – str. 86
Świat Ducha
władz doskonałego człowieka. Jest to między innymi zawarte w Psalm 103:20,21. Nie pozwalają oni na czczenie samych siebie; są posłuszni Bogu – Psalm 103:21; Mat .6:10; 1Piotra 3:22; 2Piotra 2:11; Sędz. 6:7.
Podsumowując, główne przymioty istoty, jakie posiadają aniołowie, to duchowość, śmiertelność, nieskazitelność, długowieczność (sprawiedliwi wśród nich cieszą się wiecznym życiem), zależność, wysoka mobilność, bezpłciowość, brak rozrodczości, cielesność, ogromna siła, wiedza i życiowa niezależność od pokarmu, wody, powietrza czy jakiejkolwiek innej materialnej rzeczy. Główne przymioty charakteru dobrych aniołów to wiara, nadzieja, miłość, posłuszeństwo, hart ducha, mądrość, samokontrola, cierpliwość, pobożność, miłość braterska, pokora, prostota, pokój, radość, pracowitość, agresywność, defensywność, nieskwapliwość, powściągliwość, przebaczenie, umiarkowanie, takt, szczerość, wielkoduszność, uprzejmość, oszczędność, wspaniałomyślność, sympatia, ocena, wdzięczność, łagodność, gorliwość, cichość, otwartość, czułość, wierność, przyjacielskość, grzeczność, patriotyzm, synostwo wobec Boga, gotowość do służby, pilność w powinnościach, czujność w obowiązkach i całkowite oddanie Bogu jako sług. Z każdego punktu widzenia są oni z pewnością zacnymi, utalentowanymi istotami, chwałą dla Boga, błogosławieństwem wzajemnie dla siebie i dla innych istot.
Aniołowie ci zostali stworzeni w różnych rangach i naturach. Jesteśmy pewni, że są w różnych naturach, jeśli chodzi o Logosa i inne stworzone istoty duchowe, ponieważ Żyd.2:16 wyraźnie sugeruje, że Logos posiadał wyższą naturę od innych; kiedy bowiem wyniszczał Samego Siebie z przedludzkiej natury, zszedł nie tylko do takiej natury, jaką posiadają oni, lecz jeszcze niżej. Oznacza to, iż był On w wyższej naturze niż oni. Tak więc między Logosem a tymi