Epifaniczny tom 2 – rozdział 2 – str. 88
Świat Ducha
mówi się jako o potężnych sługach Boga wykonujących Jego upodobanie, dla którego uczynił On wszystkie rzeczy (Psalm 103:20,21; Obj.4:11). Domyślamy się tego także z faktu, iż byli oni obecni przy stwarzaniu jako wielce zainteresowane strony (Ijob 38:4-7). Można to również wywnioskować z tego, iż są oni nazwani wozami Boga, na których symbolicznie On jeździ – używa ich do realizowania Swych celów – w urzeczywistnianiu Swych planów (Psalm 68:18). Wynika to także z faktu, iż błogosławią Go oni (Psalm 103:20,21; 148:2; Ijob 38:7), co okazują czynem, a nie słowem, przy czym czynem tym jest stwarzanie (Psalm 19:2-7). Wydaje się zatem, że ich rola w stworzeniu polegała na wykorzystaniu materiałów, prawdopodobnie gazów, z których stworzony został wszechświat, i używaniu praw i sił natury jako narzędzi w budowaniu różnych układów słonecznych wszechświata. Podobnie działali na Ziemi, przygotowując ją na mieszkanie życia roślinnego i zwierzęcego, jak również pomagając w stwarzaniu takiego życia poprzez posługiwanie się w tym celu pewnymi materiałami, prawami i siłami, wszystko wykonując pod nadzorem Boga i kierunkiem Logosa.
Więcej szczegółów podaje Biblia na temat ich działalności w przekazywaniu człowiekowi objawień Boga. Chociaż z reguły głównym Wykonawcą tego był Logos, aniołowie pomagali Mu w tej pracy. Przed potopem byli oni na przykład nauczycielami ludzkości, którą starali się zreformować. Ta ich działalność stała się dla szatana okazją zwiedzenia wielu z nich do grzechu przez wpłynięcie na nich, by przyjmowali ludzkie ciała, żenili się w nich z kobietami i zakładali rodziny, pozornie po to, by w ten sposób przezwyciężyć przekazywaną dziedzicznie deprawację (1Moj.6:2-4). Bardziej szczegółowo zajmiemy się tym przy omawianiu upadłych aniołów. W czasie Wieku Patriarchów aniołowie byli aktywni w podawaniu objawień. I tak Logos z dwoma z nich ukazał się Abrahamowi i Sarze, obiecując nadejście