Epifaniczny tom 2 – rozdział 2 – str. 114
Świat Ducha
(2) będziecie jako [podobni] bogowie [aniołowie (Ps.97:7, por. Żyd.1:6; w hebrajskim Starym Testamencie aniołowie 197 razy nazwani są bogami), którzy są duchami (Żyd.1:7), to znaczy umarli stają się duchami – egzystują jako aniołowie], (3) znający [doświadczający] dobre [szczęścia] i złe [mąk]”. Bardzo widocznym jest zamiar szatana używania tych trzech błędów jako pomocniczych doktryn jego imperium. Wiedział on, że jeśli zdoła oszukać rodzaj ludzki w tych trzech przedmiotach, to zdoła nakłonić go, by wierzył także, że pewne (inne) błędy są prawdą, a pewne prawdy fałszem, pewne zło dobrem, a pewne dobro złem. Gdy to zostało uczynione, obiecał on nagrodę przyszłego życia tym, którzy będąc oszukani, że jego błędy są prawdą, a jego zło dobrem, przyjmują jego błędy i praktykują jego zło; tym, którzy w to nie wierzyli, groził wiecznymi mękami. Podobnie szatan straszył wiecznymi mękami w przyszłym życiu tych, którzy przyjmowali Boże prawdy jako prawdziwe – przedstawiane przez szatana jako fałszywe – oraz przestrzegali Jego przykazań – przedstawianych przez szatana jako złe. Natomiast tym, którzy tego nie czynili, obiecał wieczne szczęście. W ten sposób przez nadzieje nagrody za uległość oraz strach przed wiecznymi mękami w życiu przyszłym za nieposłuszeństwo zwodniczo skłonił on ludzi do wierzenia i praktykowania swoich błędów, a przez fałszywe przedstawienie źródła i charakteru Boskich nauk oraz nadzieję nagrody lub strach przed wiecznymi mękami w życiu przyszłym powstrzymywał ludzi od wierzenia i praktykowania Boskich prawd. W ten sposób poddał on rodzaj ludzki swej woli i przeszkadzał mu w wypełnianiu woli Bożej! W tym ponurym spisku poszczęściło mu się z większością rodziny ludzkiej. Trzema przed chwilą rozważanymi błędami podparł on więc skutecznie swe imperium oraz trzy podstawowe błędy na temat Boskiego Prawa.
Powyższe rozważania dowodzą, że królestwo szatana zbudowane jest na błędach i nimi podpierane. Przez nie