Epifaniczny tom 2 – rozdział 2 – str. 115
Świat Ducha
szatan skutecznie działał w sercach dzieci nieposłuszeństwa przez cały czas trwania i na całym obszarze swego królestwa. Lecz złe musi być królestwo tak zbudowane i podtrzymywane, czego zresztą dowodzi historia. Droga królestwa szatana wyznaczona jest wieloma złymi słowami i czynami. Prawdziwie zepsuta była i jest większość władców, arystokracji i duchowieństwa jego królestwa. Historia „teraźniejszego wieku złego” zna szereg wypadków obfitujących w wojny, rewolucje, grabieże, morderstwa, zniszczenia, żądze, okrucieństwa, podboje, uciski, degradacje, smutki, niedole, śmierci i prześladowania, szczególnie ludu Bożego! Jak mało miejsca poświęca historia dobrym, szlachetnym i podnoszącym na duchu czynom! Jak wiele jej miejsca zajmują ich przeciwieństwa! Królestwo szatana wypełnione jest także wielkimi sprzecznościami. Jak przeciwne sobie są jego religie, filozofie, kultury, rządy, stosunki społeczne, prawa i czyny! Wnioskujemy z tego, że szatan dostosowuje formę rządu, religii, społeczeństwa itd. do zmieniających się ideałów ludzi w takim stopniu, w jakim musi. Gdyby mógł, utrzymywałby ludzi w największej ignorancji, najgłębszym ucisku, najciemniejszych zabobonach oraz najpodlejszym otoczeniu i z najpodlejszymi charakterami. Gdy jednak ludzie nie chcą już dłużej tego tolerować, idzie on na takie ustępstwa, na jakie musi, aby utrzymać swoją władzę. To tłumaczy wiele przewrotów, rewolucji i przemian, jakie zachodzą w jego rządowej, arystokratycznej i religijnej części królestwa. Gdy różne rządy, arystokracje i religie, których używał, przestają służyć jego celowi kontrolowania ludzi, tak jak on sobie życzy, niszczy te rządy, arystokracje i religie, często z najwyższym okrucieństwem, i zastępuje je innymi, bardziej odpowiadającymi jego celom i ustępstwom, na jakie musi pójść w stosunku do swych poddanych. Przeszkadza on oczywiście tym władcom i wyznawcom, którzy sprzeciwiają się zasadom i celom jego królestwa. Jest to widoczne