Epifaniczny tom 2 – rozdział 2 – str. 148
Świat Ducha
za aprobowane przez Pana. Pod kierunkiem szatana zorganizują się, by ich roszczenia stały się tym skuteczniejsze. Za namową szatana prawdopodobnie wyślą delegację do Godnych, by ci przekazali im panowanie, co zgodnie z Boską instrukcją spotka się z ich odmową.
Podżegani przez szatana, będą się stawać coraz bardziej natarczywi, aż w końcu popełnią taki niezaprzeczalny grzech – być może morderstwo Starożytnych i Młodocianych Godnych pokazanych w mieście umiłowanym i obozie świętych – który okaże ich grzesznymi, a zatem niegodnymi życia. Potem nastąpi unicestwienie ich samych, szatana i nie pokutujących aniołów, pokazane przez wrzucenie ich do jeziora ognia (Obj. 20:9,10,15; 21:8). Następujące literalne wersety dowodzą tego w stosunku do niepobożnych: Ijob 6:15,18; 7:9; Psalm 37:10,35,36; 49:13; 104:35; Izaj. 65:20; następujące wersety mówią o tym w stosunku do szatana: Izaj. 27:1; Ezech. 28:16,19; Żyd. 2:14. Niekiedy na potwierdzenie faktu, że diabeł będzie istniał wiecznie, przytacza się Obj. 20:10, które w przekładzie A.V. mówi o jego wiecznym męczeniu. Można na to odpowiedzieć kilkoma argumentami: Bestia i fałszywy prorok, o których mowa w tym wersecie i których spotyka to samo, co szatana, nie są osobami, lecz szatańskimi instytucjami, systemami, organizacjami, które nie będą istnieć na wieki (1 Jana 3:8). Jakie jest więc rozwiązanie tej sprawy? Odpowiadamy, że słowo basanizo, oddane w przekładzie A.V. Obj. 20:10 jako męczeni, nie jest tutaj najlepszym tłumaczeniem. Słowo to ma trzy znaczenia: (1) badać, (2) badać przy użyciu tortur oraz (3) torturować. Przekład A.V. skorzystał z trzeciego znaczenia, podczas gdy tutaj pasuje znaczenie pierwsze. Chodzi o to, że doskonali ludzie przez wieki będą badać historię szatana, bestii i fałszywego proroka, ich teorie, skutki itp.; w wyniku takiego badania zawsze będą dochodzić do wniosku, że zasłużyli oni na wieczne unicestwienie. Myśl ta jest bardziej dosłownie wyrażona w Izaj. 14:15–20.