Epifaniczny tom 2 – rozdział 2 – str. 163
Świat Ducha
(Ijob 14:21; Izaj. 63:16; Psalm 6:6; 115:17; 146:4; Kaz.Sal. 9:5,6,10; Izaj. 38:18,19), lecz upadli aniołowie, którzy podają się za zmarłych i zwodzą nieostrożnych opowiadając im rzeczy, o których sądzą, że nie były znane nikomu innemu oprócz zmarłego i nich samych. Ostrzegamy przed spirytyzmem jako gigantycznym oszustwem realizowanym przez upadłych aniołów w celu wprowadzenia w błąd i skrzywdzenia wszystkich tych, których zdołają oszukać; są oni bowiem zwodzącymi duchami wymienionymi w Biblii (1Tym.4:1). Szatan używa ich, by uzależnić ludzkość od siebie i utrzymać ją w takim stanie; przy ich wielostronnej pomocy, której kilka form podaliśmy powyżej, udało mu się to oczywiście z większością ludzi.
Powyżej zauważyliśmy, że szatan na początku zwiódł tych aniołów do grzechu. Od tego czasu zwodzi ich nadal, np. każąc im wierzyć, że nasz Pan zamierza ich dręczyć (Mat.8:29); z tego też powodu zamiast ufać, drżą (Jak. 2:19). Biblia uczy o możliwości pokuty i próbie do życia dla nich, gdyż w przeciwieństwie do szatana, który zgrzeszył na początku nie będąc zwiedzionym, oni zostali zwiedzeni do grzechu. Jest to nauczane lub sugerowane w wersetach takich jak: 1Kor. 6:1-4; 4:9; Efez. 1:10; 3:10; Filip. 2:10,11; Kol.1:20; Judy 6; 1Piotra 3:18-20; 2Piotra 2:4; 1Tym. 3:16; 2Tym. 4:1. Według tych wersetów przez cały Wiek Ewangelii Bóg przez Kościół oświecał tych upadłych aniołów na temat Swych rzeczywistych celów w odniesieniu do Siebie, Chrystusa, Kościoła, świata i nich samych. W ten sposób zdobywają niezbędne oświecenie jako zachętę do pokuty. Fakt, że Bóg jest zbyt mądry i praktyczny, by podejmował coś, czego nie może zakończyć sukcesem, dowodzi, że niektórzy z tych upadłych aniołów pokutują, co niewątpliwie prowadzi do wielkich ich prześladowań jako „zdrajców”, „renegatów” itp. ze strony szatana i nie pokutujących aniołów, w których to warunkach muszą oni oczyszczać się ze swych grzechów. Obecnie, w czasie epifanii (2Tym. 4:1),