Epifaniczny tom 2 – rozdział 3 – str. 172

Świat materii

co sprawia, że materia jest spojona. Dlatego przejawia się w materii nieorganicznej, w świecie roślinnym i stworzeniach zwierzęcych. Ilustrują ją wszystkie opady, jej przykładem jest każdy wodospad, potwierdza ją nawet każda kropla wody. Napełnia i przenika ona trzy stany materii: stały, ciekły i gazowy. Jej działanie w spadającym jabłku pozwoliło Newtonowi odkryć sposób jej działania – proporcjonalny do masy i odwrotnie proporcjonalny do kwadratu odległości. Tak naprawdę każda część naszego ciała wymaga jej działania; gdyby grawitacja przestała działać, zaczęlibyśmy się rozpadać, aż w końcu nie pozostałoby nic innego jak tylko odłączone od siebie ujemne i dodatnie cząstki naszych elektronów. Siła ta być może sprawuje największą kontrolę nad innymi naturalnymi siłami, wymagając, by wszystkie pozostałe prawa przyrody były jej poddane; jej obecność i działanie potwierdza jedność wszechświata, pokazując, że każda jego część przyciąga każdą inną proporcjonalnie do ich masy i odwrotnie proporcjonalnie do kwadratu odległości między nimi. Siła ta jest potwierdzeniem jedności wszechświata.

      Dowodem jedności wszechświata jest także światło. Otwiera ono dla nas wszystko, co dzięki niemu postrzegamy jako istniejące wokół nas. Dociera do nas z przestworzy i ukazuje inne ciała niebieskie poza Ziemią. Przychodzi jako prawdziwy niebiański dar, ukazując widoki piękna chwalebnych zastępów niebios. Gdyby nie światło, nie widzielibyśmy dnia ani nocy, Słońca, Księżyca ani gwiazd, oceanów, mórz ani jezior, gór, pagórków, równin ani dolin. Zieleń ziemi, jej piękno w kwiatach, krzewach, drzewach, owocach i warzywach, cuda owadów, gadów, zwierząt i ludzi bez łaskawej służby światła byłyby dla nas niemal zamkniętą księgą. Pozwala ono dostrzegać spływające błogosławieństwa, jak również nieszczęścia, i w ten sposób przygotowuje nas na przyjmowanie tych pierwszych i ostrzega przed drugimi. Jego niezbędność zawiera się w tym, że łączy ono wszystkie rzeczy na Ziemi z ich środowiskiem i pomaga im poznawać niektóre z cudów nieba. Ma także swój udział w potwierdzeniu ścisłych, wzajemnych związków elementów wszechświata, i tym

poprzednia stronanastępna strona