Epifaniczny tom 2 – rozdział 3 – str. 186
Świat materii
ignorują jego istnienie, a niektórzy nawet temu zaprzeczają, chociaż inni potwierdzają jego istnienie jako coś, co sami widzieli. Tor jego orbity jest średnio oddalony od Słońca o około 24 000 000 km. Z powodu jego rzadkiej widoczności nie wiadomo jeszcze, jak długi jest jego dzień i rok, tzn. ile czasu potrzebuje on, by obrócić się wokół własnej osi i okrążyć orbitę. Jego średnia odległość od Słońca (24 000 000 km) jest sama w sobie bardzo duża, lecz niewielka w porównaniu z odległością od Słońca innych planet naszego układu słonecznego i bardzo niewielka w porównaniu z przestrzenią dzielącą nas od innych słońc wszechświata. By pokonać taką samą drogę, należałoby 600 razy okrążyć naszą Ziemię wzdłuż równika, co z pewnością jest ogromną odległością! Merkury, następna w kolejności planeta od Słońca, jest większy i o wiele częściej dostrzegany niż Wulkan. Można go jednak zaobserwować stosunkowo rzadko, i aby go zobaczyć, trzeba posłużyć się instrumentami optycznymi. Jego orbita jest położona od Słońca dwa i pół razy dalej niż orbita Wulkana, tzn. około 58 000 000 km lub inaczej 1440 obwody Ziemi wzdłuż równika. Jego średnica to 4880 km, około ⅜ wielkości średnicy Ziemi. Obwód wynosi niemal 16 000 km, a okrążenie orbity zajmuje mu 88 dni. Tak więc jego rok to niecałe ¼ długości roku na Ziemi. Jednak jego obrotowi wokół własnej osi brakuje zaledwie kilku minut do 24 godzin, co jest długością obrotu Ziemi wokół swojej osi.
Po Merkurym następuje Wenus. Poza Księżycem w pełni lub prawie w pełni jest to najjaśniejsze ciało niebieskie widoczne z Ziemi, o wiele jaśniejsze niż Syriusz, najjaśniejsza dla nas gwiazda (w odróżnieniu od planet). Wenus jest naszym najbliższym sąsiadem wśród planet, choć o wiele bardziej odległym niż nasz Księżyc. Jest oddalona od Słońca o około 10 300 000 km, tzn. 2 689 obwodów Ziemi wzdłuż równika. Jej średnica i obwód to odpowiednio 12 160 i niemal 38 000 km.