Epifaniczny tom 2 – rozdział 3 – str. 217
Świat materii
cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności? Czyś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne” (Ijob 37:15, 17)? „Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeśli masz rozum. Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakby z żywota wychodząc? Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego; gdym postanowił o nim dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego” (Ijob 38:4, 8-10)? „Gdy się przypatruję niebiosom twoim, dziełu palców twoich, księżycowi i gwiazdom, któreś wystawił” (Psalm 8:4). „Niebiosa opowiadają chwałę Bożą, a dzieło rąk jego rozpostarcie oznajmuje. Słońcu na nich namiot wystawił” (Psalm 19:2, 5). „Pańska jest ziemia i napełnienie jej, okrąg ziemi i którzy mieszkają na nim. Bo on na [nad] morzu ugruntował ją, a na [nad] rzekach utwierdził ją” (Psalm 24:1, 2). „Słowem Pańskim są niebiosa uczynione, a duchem ust jego wszystko wojsko ich. Który zgromadził jako na kupę wody morskie i złożył do skarbu przepaści. Albowiem on rzekł, i stało się; on rozkazał, a stanęło” (Psalm 33:6, 7, 9). „Który utwierdzasz góry mocą swoją, siłą przepasany będąc” (Psalm 65:7). „Twój jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce. Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił” (Psalm 74:16, 17). „Pierwej niż góry stanęły i niżeś wykształtował ziemię i okrąg świata, oto zaraz od wieku aż na wieki tyś jest Bogiem” (Psalm 90:2). „W jego rękach są głębokości ziemi i wierzchy gór jego są. Jego jest morze, bo je on uczynił; i ziemia, którą ręce jego ukształtowały” (Psalm 95:4, 5).
„Zanim założyłeś ziemię i niebiosa, dzieło rąk twoich” (Psalm 102:26). „Rozciągnąłeś niebiosa jako oponę. Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków zamiast wozów; ugruntowałeś ziemię na słupach jej,