Epifaniczny tom 2 – rozdział 3 – str. 244
Świat materii
oko grupowane w cztery pośrednie klasy, w zależności od swej jasności. Inni starożytni dzielili je na dwanaście wielkości. Jednak wraz z wynalezieniem teleskopu, a dokładniej wraz z wynalezieniem bardzo dużych teleskopów obecnych czasów, należało dokonać nowej klasyfikacji, nie tylko gwiazd widocznych gołym okiem, lecz także, a być może szczególnie tych gwiazd, które stały się widoczne dla teleskopu, choć również i większych gwiazd widocznych gołym okiem. Tak więc we współczesnej klasyfikacji wprowadzony został system dziesiętny w celu uchwycenia dziesiętnych różnic. Betelgeuse i Alfa Crucis przyjęto jako średni standard dla gwiazd pierwszej wielkości, a ich wielkości gwiazdowe jako średnie dla tej klasy zostały określone jako wielkość gwiazdowa 1, która waha się zatem dziesiętnie od 0,5 do 1,5. Tak więc wszystkie gwiazdy, które posiadają wielkość gwiazdową między 0,5 a 1,5 zwane są obecnie gwiazdami pierwszej wielkości gwiazdowej.
Poza dwoma właśnie wspomnianymi gwiazdami do wielkości tej należą: Achenar 0,6, Aldebaran 1,1, Altair 0,9, Antares 1,2, Beta Centauri 0,9, Deneb 1,3, Fomalhaut 1,3, Pollux 1,2, Procjon 0,5, Regulus 1,3, Spica 1,2. Istnieją gwiazdy o wyższych wielkościach, np. Arktur 0,2, Capella 0,2, Rigel 0,3, Syriusz -1,6, Wega 0,1, Canopus -0,9, Alfa Centauri -0,1. Gwiazda wielkości 1,0 jest 100 razy jaśniejsza od gwiazdy o jasności 6,0. Liczbą, która pomnożona przez samą siebie pięć razy daje 100, tzn. pierwiastkiem piątego stopnia ze 100, jest 2,51. Tak więc gwiazda o wielkości 1,0 daje 2,51 razy więcej światła niż gwiazda o wielkości 2,0, a ta ostatnia daje 2,51 razy więcej światła niż gwiazda o wielkości 3,0. Gwiazda, która jest o jedną wielkość jaśniejsza od wielkości 1, jest określana pod względem wielkości gwiazdowej jako 0,0. Jasność większa o jeszcze jedną wielkość nazywana jest -1,0. Tylko Syriusz i Canopus należą do tej ostatniej wielkości. Najsłabsze gwiazdy widoczne dla największych teleskopów mają wielkość 19, lecz wykonano zdjęcia teleskopowe gwiazd o wielkości 22. W czasie największej jasności Venus posiada wielkość -4.4. Jowisz waha się