Epifaniczny tom 2 – rozdział 14 – str. 567
Ewolucja nie jest metodą twórczą
i głównie w wyniku działania selekcji naturalnej”. Prof. Huxley, jeden z trzech najzdolniejszych uczniów Darwina, stwierdził, że ewolucja jest „nie udowodniona i nie do udowodnienia”. Prof. Agassiz, niewątpliwie jeden z największych naukowców wszechczasów, tak pisał o ewolucji: „Teoria ta jest naukową pomyłką, niezgodną z faktami, jest nienaukowa w swych metodach i zgubna w swych skłonnościach (…) Nie ma ani jednego znanego nauce faktu, który wskazywałby, że jeden rodzaj kiedykolwiek przekształcił się w jakikolwiek inny”.
The Standard Dictionary, w artykule na temat krzyżowania stwierdza: „Krzyżowanie jest jedną z największych przeszkód do powszechnego zaakceptowania zasady ewolucji”. Sir William Dawson, jeden z największych geologów, powiedział: „Świadectwo skał zdecydowanie przeczy ewolucji, szczególnie nagłym pojawieniem się nowych form pod określonymi rodzajami, i to bez widocznych poprzedników (…) Paleontologia nie dostarcza żadnych dowodów na to, by jeden gatunek rzeczywiście przekształcał się w inny. Nie ma pewnych informacji o żadnym takim przypadku. Nic nie wiadomo o pochodzeniu człowieka prócz tego, co podane jest w Piśmie Świętym”. Prof. Le Conte z Uniwersytetu w Kalifornii pisze co następuje: „Dzisiejsze dowody geologii wydają się przemawiać za tym, że gatunki powstają nagle w pewnej doskonałości, pozostają zasadniczo niezmienne przez czas swego istnienia, po czym odchodzą w pełnej doskonałości. Inne gatunki zajmują ich miejsce, najwyraźniej przez zastąpienie, nie transmutację”. Prof. Haeckel, być może najzdolniejszy ze wszystkich ewolucjonistów, lecz później jej przeciwnik, przyznaje, że „większość współczesnych badaczy nauki dochodzi do wniosku, że doktryna ewolucji, a szczególnie darwinizm, jest błędem i nie może być utrzymana”. Dr St. George Mivart, były profesor biologii na Uniwersyteckim Kolegium w Kensington, zajmujący w świecie biologii miejsce obok prof. Batesona, nazwał darwinizm „dziecinną hipotezą”. Prof. James Orr, z Uniwersytetu w Edynburgu, stwierdza: „Najwięksi naukowcy (…) Europy