Epifaniczny tom 2 – rozdział 13 – str. 517
Szósty dzień – człowiek (c.d.)
1 Kor. 5:5; 2 Kor. 1:22; Gal. 3:2, 3, 14; 4:29; 5:16, 17 [dwa razy], 5:18, 22, 25 [dwa razy]; 6:8 [dwa razy]; Efez. 2:18, 22; 4:3, 4; 5:9; 6:17; Filip 2:1; Kol. 1:8; 1 Tes. 4:8; 2 Tes. 2:13; 2 Tym. 1:14; Tyt. 3:5; Żyd. 12:9; 1 Ptr. 1:2, 12; 4:6; 1 Jana 5:8; Judy 19. To właśnie to znaczenie i niektóre przypadki poprzedniego znaczenia zostały tak bardzo wypaczone przez szatana wobec całego rodzaju Adama, a ich znaczenie następnie wypaczone w ten sposób, by sugerować, że w człowieku jako jego część istnieje istota duchowa.
Ponieważ istoty duchowe są niewidzialne i potężne, słowa ruach i pneuma są używane w Biblii w znaczeniu (11) duchów, tj. istot duchowych. To właśnie w tym znaczeniu szatan poprzez niemal wszystkie religie, denominacje i sekty zwiódł ogromną większość ludzkości, by wierzyła, że ma w sobie duchy. Następujące wersety używają tych słów w tym znaczeniu; należy jednak zauważyć, że żaden tekst nie używa tego znaczenia wobec ruach, pneuma człowieka: 1 Król. 22:21-24 [cztery użycia]; 2 Kron. 18:20-22 [trzy użycia]; Ijob 4:15; Ps. 104:4; Mat. 8:16; 10:1; 12:43, 45; Mar. 1:23, 26, 27; 3:11, 30; 5:2, 8, 13; 6:7; 7:25; 9:17, 20, 25 [dwa razy]; Łuk. 4:33, 36; 6:18; 7:21; 8:2, 29; 9:39, 42; 10:20; 11:24, 26; 24:37, 39; Jana 3:9 [drugie użycie]; 4:24;Dz. 8:7; 16:18; 19:12, 13, 15, 16; 23:8, 9; 1 Kor. 15:45; 2 Kor. 3:17; Efez. 2:2; Żyd. 1:7, 14; 1 Ptr. 3:18. 19.Podaliśmy każdy werset Biblii, w których słowa ruach i pneuma występują w znaczeniu istoty duchowej; w żadnym z nich słowo to nie jest użyte w odniesieniu do istoty duchowej wewnątrz człowieka, która w chwili śmierci opuszcza ciało i nadal świadomie żyje w szczęściu lub mękach. Powodem tego jest to, że człowiek nie posiada w sobie niczego takiego.
Ponieważ nauki, prawdziwe lub fałszywe, są niewidzialną siłą, Biblia używa słów ruach i pneuma w ich ostatnim znaczeniu jako (12) nauki, doktryny – prawdziwej lub fałszywej; te prawdziwe zwykle są określane słowem święty, czego dowodzą