Epifaniczny tom 2 – rozdział 12 – str. 478
Szósty dzień – człowiek
Sformułowanie tego wiersza, „rzekł Bóg”, dowodzi, że mówi tylko Ojciec, który do współpracy przy stwarzaniu człowieka zachęca przynajmniej Syna. Relacja między Nimi w stwarzaniu jest następująca: Ojciec był Architektem planów twórczych oraz Dostawcą materiałów do stworzenia, podczas gdy Syn był Wykonawcą, który otrzymał plany i materiały i pod kierunkiem Architekta wszechświata zamienił je w produkt końcowy.
Wyrażenie „na wyobrażenie nasze” jest bardzo znaczące. Nie chodzi tutaj o obraz fizyczny, co jest oczywiste ze stwierdzenia Jezusa, że nikt nie widział Jego kształtu (Jan 5:37); gdyby bowiem chodziło tutaj o wyobrażenie cielesne, za każdym razem, gdy patrzymy wzajemnie na siebie, widzielibyśmy kształt Boga. Według Biblii, wyrażenie na obraz Boga dotyczy doskonałości pierwotnego człowieka w jego władzach intelektualnych, artystycznych, moralnych i religijnych jako takich oraz zdolnościach tych władz. Oznacza to, że każda z intelektualnych, artystycznych, moralnych i religijnych władz człowieka była doskonała pod względem ilości i jakości. W przypadku intelektu oznaczało to, że żadna z umysłowych zdolności nie była przytłumiona, lecz że każda z nich mogła być w całości używana pod względem ilości i jakości dla potrzeb doskonałej istoty ludzkiej. Obejmuje to posiadanie doskonałych zdolności percepcyjnych, zdolności obserwacji różnych rzeczy jako obiektów zmysłów i myśli człowieka. Oznacza to, że posiadał on doskonałą umiejętność używania języka jak środka do doskonałego wyrażania doskonałych myśli, że posiadał doskonałą umiejętność określania wagi, koloru, szczegółów, rozmiaru i kształtu wszelkich przedmiotów w zasięgu jego uwagi, że potrafił doskonale rozstrzygać kwestie związane z czasem, stanem i miejscem takich przedmiotów i że potrafił doskonale obliczać relacje liczbowe wszystkich rzeczy znajdujących się w zasięgu jego obserwacji. Tak więc jego intelektualne władze obserwacji – władze percepcyjne – były doskonałe pod względem jakości i ilości. Podobnie było z jego władzami odtwórczymi: tymi, które wiążą się z pamięcią i które także były doskonałe w ilości i jakości, tak że jeśli dana sprawa została raz dostrzeżona, posiadał on zdolność zapamiętania jej na zawsze.