Epifaniczny tom 2 – rozdział 12 – str. 483
Szósty dzień – człowiek
(podobieństwo charakteru). Wersety te dowodzą zatem, że obraz Boga w Adamie polegał na posiadaniu przez niego podobnego usposobienia – jego władze umysłowe, artystyczne, moralne i religijne były takie jak u Boga pod względem rodzaju i doskonałości, chociaż oczywiście nie pod względem zakresu, jakości i ilości.
Być może lepiej wyobrazimy sobie obraz Boga w Adamie, jeśli pomyślimy o człowieku, który łączyłby w sobie jeszcze większą miarę zalet najbardziej utalentowanych i najlepszych z ludzkości – o kimś, kto przewyższałby w zdolnościach percepcyjnych Darwina, językowych kardynała Mizzofanti, który władałby ponad 70 językami, posiadłby logiczne rozumowanie Izaaka Newtona, wyobraźnię Homera, pamięć dr. Johnsona, poczucie humoru Rabelais’go, sztukę poezji Szekspira, zdolności wokalne Caruso, oratorskie Demostenesa, architektoniczne Michała Anioła, kompozycji muzycznych Beethovena, muzyki instrumentalnej Rubinsteina, rzeźbiarskie Fidiasza, malarskie Rafaela, teatralne Bootha, kierownicze Cezara, rycerskość Galahada, małżeńskość Izaaka, ojcostwo Dawida, przyjaźń Damona i Fintiasza, domatorstwo Jakuba, patriotyzm Leonidasa, waleczność Jasobeama, agresywność Napoleona, prostotę Tołstoja, skrytość Pinkertona, przezorność Rothschilda, umiłowanie życia Matuzalema, odpoczynek Jozuego, aprobatywność Miltona, życzliwość Lincolna, wiarę Abrahama, nadzieję Piotra, odwagę Samsona, miłość i czułość Jana, wierność i mądrość Russella, cierpliwość i gorliwość Pawła, pobożność Daniela, czystość Józefa oraz skromność i pokorę Mojżesza. Dodajmy do tych zalet umysłu i serca siłę fizyczną większą od tej, jaką posiadał Samson, oraz wdzięk fizyczny przewyższający urodę najpiękniejszego Greka, a uzyskamy pewien pogląd na obraz Boga w Adamie. Jego postać musiała być duża: głowa z mózgiem doskonałym pod względem jakości i ilości musiała mieć około 70 cm obwodu.