Epifaniczny tom 2 – rozdział 12 – str. 496
Szósty dzień – człowiek
z powietrza – zostanie omówiona w innym miejscu. Krew w 90% składa się z wody; zawiera także trochę azotanów, węglanów (cukier i tłuszcz) oraz sole mineralne. Powracając do płuc, na każde 100 cm3 ciał stałych niesie około 50 cm3 dwutlenku węgla, którego pozbywa się po dotarciu do płuc. Krew składa się z surowicy, części płynnej, oraz fibryny, która w naczyniach krwionośnych jest w stanie ciekłym, lecz krzepnie po usunięciu z ciała, stając się skrzepem.
W krwi występują dwa rodzaje ciałek – czerwone i białe. Około 35% każdego czerwonego ciałka, które ma kształt krążka, składa się z hemoglobiny zawierającej znaczną ilość żelaza. Z łatwością łączy się ona z tlenem, który przekazuje różnym narządom ciała. Jest to główną funkcją czerwonych ciałek, które po zużyciu są zastępowane innymi powstającymi w czerwonym szpiku kostnym. Białe ciałka są nieregularne i zmienne w kształcie. Ich ilość w porównaniu z czerwonymi ma się jak 1 do 300. Ich funkcja wydaje się polegać na przemianie elementów pożywienia w protoplazmę oraz niszczeniu bakterii we krwi, co czynią przez pochłanianie i trawienie ich. Jeśli jednak bakterie występują w zbyt wielkiej ilości, by mogły być zniszczone, zabijają te białe ciałka, i rozpoczyna się choroba. Ciałka te są wytwarzane przez gruczoły limfatyczne. Produkują je także śledziona i szpik kostny. Wagowo krew stanowi około 1/13 wagi ciała. Jej rozkład ilościowy zmienia się: gdy w żołądku znajduje się pożywienie, jest ona głównie tam, chyba że ktoś wykonuje pracę fizyczną lub umysłową, kiedy to w dużym stopniu jest stamtąd odprowadzana. Zwykle połowa krwi znajduje się w jamie ciała poniżej przepony, około ¼ w mięśniach, a reszta w sercu, płucach, tętnicach, żyłach i naczyniach włosowatych poza jamą ciała. Jej normalna temperatura to 36,6o; najwyższa jest zwykle około godziny 17, a najniższa około 4. W czasie gorączki znacznie się podnosi; przy 42o zwykle się umiera. By utrzymać ją