Epifaniczny tom 2 – rozdział 12 – str. 501
Szósty dzień – człowiek
Użyteczność kości w czasie pracy, chodzenia i biegania jest widoczna na pierwszy rzut oka. Z punktu widzenia budowy, najcudowniejsza ze wszystkiego jest być może nasza czaszka – zapewnia bardzo potrzebną ochronę jako okrycie mózgu. Oczodoły są niezbędne dla wzroku, nozdrza do oddychania i węchu, trzy niezależne małe kostki w kanale słuchowym każdego ucha do słuchu. Szczęki i zęby są świetnie przystosowane do przeżuwania i mówienia. Stawy obrotowe, np. krąg szczytowy, najwyższa kość kręgosłupa, oraz leżący obok niego krąg obrotowy dokonują cudów. Stawy płaskie obecne w kręgosłupie pełnią różne pożyteczne funkcje, np. zginania. Niektóre z naszych kości przyczyniają się do powstawania w naszym ciele dźwigni, tj. trzech ich rodzajów, w zależności od umiejscowienia punktu oparcia: (1) krąg szczytowy do skłaniania głowy, (2) palce nóg do podnoszenia ciała oraz (3) przedramię i goleń do zginania. Kości z pewnością należą do cudów ciała!
Płuca zawierają oczywiście kolejne cuda ciała do rozważenia. Oddychaniem dokonują szeregu cudów. Zdolność do rozszerzania i kurczenia się służy czynności oddychania, które z kolei samo dokonuje cudów. Wdechy dają nam tlen, tak niezbędny do utleniania pokarmów i tkanek w celu uwolnienia energii używanej do wzrostu. Poza tym tlen spala martwe komórki i pomaga nam w pozbywaniu się powstałego w ten sposób dwutlenku węgla, który otrułby nas, gdyby pozostał w naszym ciele. Przede wszystkim płuca stale uzupełniają zapas zasady życia, którą pobierają z tlenu, i w ten sposób utrzymują nas przy życiu. Tlenem wzbogacają krew i pomagają w pozbywaniu się jej nieczystości drogą wydechu. Płuca są cudownie zbudowane do pełnienia swej roli. Drogi oddechowe połączone z oskrzelami i oskrzelikami są dobrze dostosowane do przyjmowania powietrza i doprowadzania go do kontaktu z krwią w płucach. Ich rzęski odrzucają z powrotem do oskrzeli i gardła ciała obce, które w przeciwnym razie