Epifaniczny tom 2 – rozdział 11 – str. 472
Szósty dzień – zwierzęta
Krokodyle są oczywiście zwierzętami tropikalnymi i subtropikalnymi, żyjącymi w rzekach oraz w pobliżu rzek i słodkowodnych jezior, chociaż indyjski krokodyl gawial od czasu do czasu udaje się do wody słonej. Są bardzo dobrymi pływakami, a ich głównym napędem jest ogon, choć pomagają w tym także błoniaste stopy, używane głównie do chodzenia po brzegu lub dnie strumienia. Poruszają się bardzo szybko, szczególnie w wodzie. Gdy odpoczywają na wodzie lub lądzie, wyglądają jak kłody drewna. Są mięsożerne: niektóre żywią się wyłącznie rybami, inne rybami i mięsem. Małe przełyki nie pozwalają im połykać dużych zdobyczy, które są w związku z tym rozdzierane na kawałki, a następnie pojedynczo połykane. Często chwytają ludzi, którzy jeśli są nie uzbrojeni, mogą się uratować tylko przez wydłubanie im oczu. W dużym stopniu prowadzą nocny tryb życia; w czasie przedłużających się suszy wiele z nich zagrzebuje się w błocie, gdzie zapada w sen. Samica składa od 20 do 30 jaj wielkości jaja gęsiego. Zagrzebuje je w piasku na różnych głębokościach, przeciętnie około 60 cm, i pozostawia je tam aż do wylęgnięcia. Leży na tym „gnieździe” dopóki jaja nie są gotowe do wylęgnięcia, o czym matka jest informowana przez krzyki młodych znajdujących się jeszcze w jajach. Wtedy wykopuje jaja i kładzie je na ziemi na otwartym powietrzu; wkrótce młode rozbijają skorupę i wychodzą. Wtedy matka prowadzi je do wody. Ich wielkość waha się. Te występujące w Nilu często osiągają długość 5,8 m, lecz te w Indiach często liczą 9 m długości, a nawet więcej. Odmiany indyjskie są najdłuższymi zwierzętami zaraz po anakondach. W tej rodzinie gadów jest wiele odmian: krokodyle, aligatory, gawiale i kajmany; występują one w Azji, szczególnie w Indiach, Egipcie, Południowej i Północnej Ameryce, w ich tropikalnych i subtropikalnych rejonach. Wielu interpretatorów Biblii uważa, że Lewiatan z księgi Ijoba to krokodyl, a Behemoth