Epifaniczny tom 2 – rozdział 11 – str. 451

SZÓSTY DZIEŃ – ZWIERZĘTA

1 Moj. 1:24, 25

ZIEMIA MATKĄ ŻYCIA ZWIERZĘCEGO – ZWIERZĘTA DOMOWE – ZWIERZĘTA DZIKIE – NACZELNE – ZWIERZĘTA RĘKOSKRZYDŁE – ZWIERZĘTA DRAPIEŻNE – GRYZONIE – SZCZERBAKI – ZWIERZĘTA KOPYTNE – PRZEŻUWACZE – ZWIERZĘTA GRUBOSKÓRE – TORBACZE – GADY – JASZCZURKI – ŻÓŁWIE

      Teraz poświęcimy naszą uwagę twórczemu dziełu szóstego dnia, koronującemu ziemskie stworzenie, w nim to bowiem powstały wyższe formy życia zwierzęcego, których kulminacją jest człowiek, uwieńczenie ziemskich dzieł Boga. Chociaż życie zwierzęce powstało w piątym dniu, obejmując stworzenia morskie, powietrzne i ziemskie w postaci jaszczurek, stworzenie wyższych form życia zwierzęcego zostało pozostawione na szósty dzień, szóstą epokę. Na podstawie wyrażenia: „Rzekł też Bóg: Niech wyda ziemia duszę żywiącą według rodzaju swego” (w. 24) niektórzy wnioskują, że biblijny pogląd na stworzenie to spontaniczne powstanie, teoria, której bezskutecznie próbują dowieść materialiści, tzn. że same siły przyrody w wyniku własnego automatycznego działania stworzyły wszechświat i wszystko, co się w nim znajduje, szczególnie jego wszystkie formy życia. Z pewnością jest to zbyt daleko idący wniosek oparty na tak mizernej podstawie. W wyrażeniu tym nic nie sugeruje takiej myśli. Słowo wydać często występuje w Biblii, a w dosłownym użyciu stosowane jest do zilustrowania roli matki w stwarzaniu i rodzeniu. Według Biblii, ojciec dostarcza w procesie rozrodczym istotę, duszę, natomiast matka zapewnia ciało i narodzenie. Ciała ziemskich zwierząt składają się z pierwiastków ziemi, a ponieważ ziemia dostarcza tych pierwiastków,

poprzednia stronanastępna strona