Epifaniczny tom 2 – rozdział 10 – str. 439
Życie w wodzie i w powietrzu
że Pan mógł początkowo użyć obydwu tych sfer jako składu dla elementów ciał stworzeń piątego dnia. Na krótko zwrócimy teraz uwagę na świat ptaków, przez co rozumiemy skrzydlate stworzenia o ciepłej krwi. Stanowią je skrzydlate istoty, które latają lub nie. Te ostatnie to przede wszystkim tzw. ptactwo domowe, jak kurczaki, kaczki, gęsi, indyki, pawie, perliczki itp. Strusie to przykład ptaków, które nie latają i nie są ptactwem domowym. Latające ptactwo jest pięknym elementem dzieła Stwórcy.
Swą zdolnością latania ptaki dowodzą, że ciało cięższe od powietrza może pokonać przyciąganie ziemskie w takim stopniu, by móc utrzymać się ponad ziemią przez długi okres czasu. Zdobycie umiejętności takiego pokonania przyciągania ziemskiego zajęło człowiekowi ponad 6000 lat. Do tej pory odkryto i sklasyfikowano około 15 000 gatunków ptaków. W miarę jak człowiek wnika w dotychczas nie zbadane lub niewystarczająco zbadane rejony ziemi, wciąż napotyka nowe gatunki skrzydlatych stworzeń. Ich rozmiar waha się od olbrzymiego kondora do maleńkiego kolibra. Kształt ich ciał nosi ślady celowego dostosowania ich do lotów w powietrzu: począwszy od środka są ukształtowane w kształcie klina, zakończonego z przodu ostrym dziobem, a z tyłu ogonem w kształcie wachlarza, dzięki któremu mkną w powietrzu przy minimalnym oporze. Ich lekkość, powiększona jeszcze przez kości i niektóre inne elementy wypełnione ciepłym powietrzem, sprzyja lataniu. Lot odbywa się dzięki dolnemu ruchowi rozciągniętych w powietrzu skrzydeł. Gdy je podnoszą, przygotowując się w ten sposób do kolejnego ruchu do dołu, składają swe skrzydła, i w ten sposób zmniejszają opór powietrza. Te ptaki, które zdobywają pożywienie nurkując w wodę, posiadają grupę mięśni, które potrafią bardzo szybko się kurczyć, odrzucając do tyłu powietrze, co pozwala im zanurzyć się w wodzie. Natomiast te ptaki, które nie posiadają takich mięśni, nie mogą zanurzać się bardziej niż korek.