Epifaniczny tom 2 – rozdział 10 – str. 450
Życie w wodzie i w powietrzu
największej ilości otrzymywanego pożywienia osiągają rozmiary czterokrotnie większe od robotnic. Robotnice gromadzą pożywienie, budują mieszkania i korytarze w domach oraz opiekują się nimi i młodymi mrówkami. Żołnierze stoją na warcie i staczają bitwy z intruzami oraz innymi mrówkami, często biorąc inne mrówki do niewoli. Traktują je jednak tak dobrze, że te kochają swych panów i swe nowe domy. Rozpłodowe samce to trutnie, których koniec nastaje po kopulacji z przyszłymi królowymi. Urządzają pogrzeby, zawsze z dala od swych siedzib, gry, tańce, bankiety, sądy, więzienia, egzekucje. Prawdę mówiąc, mają złożone życie społeczne. Pszczoła tylko w niewielkim stopniu ustępuje mrówce pod względem prowadzonego życia społecznego. Można by przytoczyć wiele szczegółów na temat innych cech istnienia owadów, lecz to, co zostało podane, wystarczy do wykazania chwały twórczej mądrości i mocy Boga, który je stworzył i zachował.
W ten sposób dochodzimy do końca dzieła piątego dnia twórczego. Podane wyżej fakty z pewnością dowodzą, że to, co Bóg wówczas stworzył, było dobre – pożyteczne, piękne i różnorodne. O tak, wszystkie Boskie dzieła, nawet na najniższym poziomie istnienia zwierzęcego, wychwalają Go i podnoszą naszą wdzięczność, ocenę, miłość, cześć i adorację dla Niego!