Epifaniczny tom 1 – rozdział 3 – str. 71
Elementy składowe i wyższe pierwszorzędne łaski charakteru Boga
którego typem jest Ketura, trzecia żona Abrahama, jak możemy to wywnioskować z równoległości Sary i Agary oraz aluzji do potomków Ketury obrazujących tych, którzy narodzą się jako dzieci pod Nowym Przymierzem Tysiąclecia (Iz.60:6). Stwierdzamy zatem, że Bóg posiada zamiłowanie do żony, dzieci, przyjaciół, domu (Swego raju – Obj.2:7) oraz kraju (wszechświata). Miłość ta jest święta, ponieważ świętość jest jej cechą – używana jest w święty sposób i dotyczy świętych obiektów. Tak więc Boskie uczucia to drugi element składowy Jego charakteru.
Trzecim elementem charakteru Boga są Jego łaski. Jako główne przymioty Boskiego charakteru zwykle wymieniamy mądrość, moc, sprawiedliwość i miłość. Św. Piotr w swym słynnym dodawaniu pokazuje nam jednak (2 Ptr.1:5-7), że można je rozbić na części: mądrość jest połączeniem wiary, nadziei (greckie arete – cnota, dzielność, męstwo, a esencją męstwa jest nadzieja) i umiejętności. Moc (siła woli w odróżnieniu od wszechmocy, która jest przymiotem istoty, nie charakteru) to połączenie samokontroli i cierpliwości. Sprawiedliwość stanowi połączenie pobożności (miłości obowiązkowej do Boga; w przypadku Boga dotyczy ona dobrych zasad, nie osób, gdyż oznaczałoby to, że Bóg ma kogoś wyższego od siebie – co jest niemożliwe) i miłości braterskiej (miłości obowiązkowej do bliźniego). Św. Piotr nie analizuje miłości, wymienia ją po prostu jako miłość (różnie w różnych przekładach – łaska, miłość, prawdziwa miłość). Tych siedem łask nazywamy wyższymi pierwszorzędnymi, ponieważ są to łaski, które działając przez uczucia religijne jako ich cechy i właściwości, są głównymi i dominującymi łaskami. Łaski te są u Boga święte, działają w święty sposób i kierują się tylko do świętych obiektów. Jednak poza wyższymi pierwszorzędnymi łaskami jako trzeci element Swego charakteru Bóg posiada także łaski niższe pierwszorzędne, drugorzędne i trzeciorzędne.