Epifaniczny tom 1 – rozdział 3 – str. 91
Elementy składowe i wyższe pierwszorzędne łaski charakteru Boga
Wnika ona zarówno w najdrobniejsze, jak również ogólne okoliczności, doświadczenia i wydarzenia ich życia. O tak, mądrość przewidziała każdy etap tego planu, by zbawić zbuntowanego człowieka i wiernych wybrańców. Powodzenie już zrealizowanych zarysów tego planu, jak również niezawodne powodzenie jego niezrealizowanych jeszcze elementów na zawsze pozostanie trwałą chwałą różnorodnej mądrości Boga.
Nie powinniśmy też sądzić, że Boska mądrość poprzestanie na planie odkupienia człowieka. W niezliczonych wiekach przyszłości Jego mądrość będzie bez końca tworzyła plany nowych stworzeń, o cudach których mamy jak dotąd jedynie niewielkie pojęcie. Boska mądrość wiecznie będzie tworzyć nowe plany i przekazywać je mocy do realizacji zgodnie ze sprawiedliwością i miłością. W ten sposób „nader rozliczna mądrość Boża” bez końca będzie Go sławiła – przynosiła Mu chwałę. Chwalmy Go my, którzy znamy Jego mądrość ukazaną w Jego planie wieków, jako Źródło wszelkiej mądrości. Godzien jest On bowiem naszej najwyższej chwały!
Po ogólnym opisie w pierwszej części tego rozdziału Boskich przymiotów w ich trzech rodzajach – pierwszorzędnych, drugorzędnych i trzeciorzędnych, a także po ogólnym opisie Jego wyższych pierwszorzędnych przymiotów charakteru i nieco bardziej szczegółowym opisie pierwszego z nich – mądrości – przechodzimy obecnie do omówienia drugiego z Jego wyższych pierwszorzędnych przymiotów charakteru – sprawiedliwości. Pojęcie sprawiedliwości ściśle wiąże się z prawem, które możemy zdefiniować jako zasadę regulującą myśli, motywy, słowa i czyny moralnych jednostek w ich relacjach wobec samych siebie i innych. Dla wszystkich moralnych stworzeń najwyższym Prawodawcą jest Bóg (Jak.3:12). Stwierdzamy, że posiada On dwa prawa: (1) prawo miłości obowiązkowej, sprawiedliwości, która dotyczy Jego wszystkich moralnych stworzeń, czy to z grona wybranych, czy spoza niego; oraz (2) prawo miłości bezinteresownej, które dotyczy Jego Samego oraz wszystkich wyborczych klas, a prawdopodobnie także wszystkich istot duchowych. Tak więc Bóg wszystkie