Epifaniczny tom 3 – rozdział 7 – str. 434
Świadectwo piramidy na temat Eliasza i Elizeusza
tego dowiedzieć, musieliśmy czekać na antytyp. Antytyp dowodzi, że etapy następujące po wyznaniu grzechów, które odbyło się nad obydwiema częściami Kozła Azazela jednocześnie, najpierw miały dotyczyć jego części w prawdzie w ośmiu podgrupach; następnie miano zająć się jego częścią w kościele nominalnym. Gdyby nie wystąpiła ta różnica, antytypiczny Eliasz nie przestałby tymczasowo funkcjonować. Antytyp postąpił tak daleko, że faktem stało się nie tylko podjęcie przez Najwyższego Kapłana wszystkich kroków z częścią Kozła Azazela w prawdzie pod wodzą złych Lewitów, lecz także podjęcie przez Najwyższego Kapłana kroku prowadzenia do Bramy części Kozła Azazela w kościele nominalnym. Tą czynnością z Jego strony jest odpieranie przez Niego rewolucjonizmu części Kozła Azazela w kościele nominalnym, szczególnie na temat jego nauk o wiecznych mękach i świadomości umarłych oraz unii kościoła z państwem. Takie odpieranie jego rewolucjonizmu polega na publicznym świadectwie wobec kościoła nominalnego przeciwko tym trzem doktrynom (co obecnie jest w toku odpowiednio od 18 i 16 lat). Podawanie z Boskiego upoważnienia takiego świadectwa wobec nominalnego Izraela duchowego oznacza urząd rzecznika. Maluczkie Stadko posiada zatem teraz urząd rzecznika do nominalnego duchowego Izraela, tj. antytypiczny Eliasz ponownie pojawił się w swej szczególnej działalności.
(37) [Powinniśmy przez to rozumieć także, że antytypiczny Eliasz wysłał list do antytypicznego Jehorama, a także że antytypiczny Jan Chrzciciel skarcił antytypicznego Heroda i Herodiadę i został uwięziony, chociaż jeszcze nie ścięty]. Antytypiczny Eliasz działa zatem obecnie w swym urzędzie. Pomimo tego nie posiada teraz płaszcza – władzy szczególnego rzecznika Boga do świata. Nie ma żadnej informacji o tym, by typiczny Eliasz kiedykolwiek odzyskał płaszcz, ku czemu istnieją bardzo słuszne powody, ponieważ oznaczałoby to, że antytypiczni Lewici zostaną odcięci od pracy wobec świata, co nie nastąpi. Nie powinniśmy zatem oczekiwać, że antytypiczny