Epifaniczny tom 3 – rozdział 6 – str. 352
Późniejsze niezależne działania Elizeusza
obrony amerykańskiego stylu w przeciwieństwie do europejskiego, jakie kiedykolwiek miały miejsce, pojawiły się w debatach Senatu na temat traktatu i Ligi Narodów. Taka była sytuacja w Senacie, podczas gdy Wilson w swym objeździe po Zachodzie wydawał się zdobywać zachodnią część kraju dla internacjonalizmu, przeciwko któremu opowiadał się Wschód.
(19) Pamiętając, że byli zachęcani do pójścia tą drogą przez antytypicznego Elizeusza (w. 9, 10) i tracąc nadzieję na zwycięstwo, konserwatyści postanowili, że zwrócą się przeciwko antytypicznemu Elizeuszowi i pozwolą na to, by stracił on swe prawa do wolności słowa, prasy, propagandy, wyznania i zgromadzania się, które ten częściowo zachował, a częściowo odzyskał (jeżeli dziś utrzyma się głowa Elizeusza; w. 31). Był to drugi skutek incydentu z dwoma antytypicznymi kobietami. Zwolennicy Towarzystwa, zajęci pracą publiczną przed swymi przywódcami (starsi; w. 32), niebawem to wyczuli i wyrazili taką myśl, zanim prawnicy konserwatystów (posłaniec) przynieśli im tę wiadomość. Polecili, by praca publiczna została ukryta (zamknijcie drzwi) oraz by prawnikom konserwatystów nie dać żadnej możliwości dalszego wglądania w ich pracę publiczną (podeprzyjcie je przed nim) stwierdzając, że konser watyści jako całość popierają (odgłos kroków jego Pana za nim) tych prawników w ich dążeniu do rozprawienia się ze zwolennikami Towarzystwa. Ledwie antytypiczny Elizeusz powiedział to do przywódców Towarzystwa, nadeszli ci prawnicy. Powiedział im, że to Pan najwyraźniej tak pokierował wydarzeniami, które wydawały się tak złe konserwatystom (to zło pochodzi od Pana; w. 33) i zapytał ich, dlaczego miałby kazać im czekać (tak samo w hebrajskim) dalej w ciemności na Pana, którego pomoc była teraz tuż obok. Następnie antytypiczny Elizeusz na podstawie Biblii (Słuchajcie słowa Pańskiego: Tak mówi Pan; 7:1) zapewnił ich, że ich głód poparcia zakończy się wielką obfitością politycznego poparcia, jakie spotka ich w niedalekiej przyszłości (jutro w bramie Samarii). Gdy jednak szczególni zwolennicy (adiutant … król się wspierał;