Epifaniczny tom 3 – rozdział 6 – str. 372
Późniejsze niezależne działania Elizeusza
oraz innych osób z powodu kryzysu, by używać siły do zmuszenia państwa i kapitału do przyjmowania jej planu rozwiązania problemu świata pracy, jeśli perswazja moralna nie wystarczy do jego przyjęcia. Zostało to bardzo wyraźnie stwierdzone przez Greena, prezesa Amerykańskiej Federacji Związkowej, w wywiadzie udzielonym przez niego prasie, który drukowany był w sześciu częściach, przy czym każda kolejna ukazywała się w wielu gazetach krajowych dzień po części poprzedniej. Te dwa fakty dotyczyły dwóch największych konserwatywnych związkowych organizacji Ameryki, a należy pamiętać, że Jehu reprezentuje konserwatywny świat pracy. Nieco później podobnie wypowiedział się sekretarz Amerykańskiej Federacji Związkowej, Woll, nawołując świat pracy do przygotowania się do konfliktu. Równie mocne są dowody odnośnego spisku konserwatywnego świata pracy w Europie. Cały świat wie, że włoscy emigranci są w takim spisku przeciwko reżimowi Mussoliniego. Gdy w Anglii zmniejszono zasiłek dla bezrobotnych, zewsząd słychać było groźby rewolucji. W Polsce niezadowoleni (ogólnie nazywani tam komunistami) budzą takie przerażenie, że nie pozwala im się spotykać ani agitować. Cały świat wie o ich działalności we Francji. Możemy być pewni, że w Niemczech zdelegalizowani socjaldemokraci i komuniści, którzy liczyli około 16 milionów, w mniejszym lub większym stopniu spiskują przeciwko rządowi Hitlera. Bardzo podobny charakter ma sytuacja w Belgii, Holandii i Danii. Faszyzowanie Austrii prowadzi do tego samego. Europa stoi na wulkanie, którego narastająca lawa niebawem przeleje się przez brzegi, grzebiąc w zniszczeniu państwo, kościół i kapitał. Dowody spisku antytypicznego Jehu, a więc i jego namaszczenia jako poprzedzającego jego spisek, są zatem wyraźne i powszechne.
(37) W antytypie Jehu jesteśmy jednak dalej na linii czasu niż spisek. Obecnie znajdujemy się w czasie, gdy antytypiczny Jehoram i Achazjasz jadą na spotkanie antytypicznego Jehu. Przejdziemy teraz do wyjaśnienia takich zarysów antytypu, które następują po spisku aż do śmierci antytypicznego