Epifaniczny tom 3 – rozdział 2 – str. 93
Ostatnie pokrewne czynności Eliasza i Elizeusza
Jordanu, był problem, który dotyczył organizacji, poprzez którą prowadzona była praca ludu Pana. Z organizacyjnego punktu widzenia problem ten rozpoczął się w Zarządzie od 13 do 20 lipca 1917 r., w wyniku brytyjskiej działalności autora oraz uzurpacji władzy przez J.F. Rutherforda, której sprzeciwiało się czterech Dyrektorów. Jedynym sposobem ominięcia tego faktu jest w oczywisty sposób błędna opinia, która z różnych punktów widzenia była propagowana z jednej strony przez J.F. Rutherforda, a z drugiej przez Mentę Sturgeona, przy czym J.F. Rutherford twierdził, że tzw. „opozycja” należy do klasy wtórej śmierci, a Menta Sturgeon – że członkami klasy wtórej śmierci są J.F. Rutherford i wszyscy pozostali, którzy szczerze go popierają.
(37) Wszyscy, którzy znają fakty, nie zaprzeczą więc twierdzeniu, że trudność, która zniszczyła harmonię między ludem Pana i podzieliła go na dwie klasy, powstała z organizacyjnego problemu, który wystąpił w Zarządzie Towarzystwa W.T.B. & T. w czasie tygodnia rozpoczynającego się 13 czerwca (gdy na specjalnym posiedzeniu Zarządu rozważona została prośba autora, by zbadać jego pracę w Anglii, w wyniku czego czterech jego członków wyznaczono jako komitet do przeprowadzenia badania, co czynili oni od 14 do 19 czerwca), a kończącego się 20 czerwca (gdy spotkał się Zarząd, a jego komitet złożył pozytywny raport na temat angielskiej działalności autora, a następnie próbował uchylić regulamin, którego J.F. Rutherford niewłaściwie używał do usprawiedliwienia uzurpowania przez siebie pełnej kontroli nad pracą). To właśnie ta dyskusja i ten problem w Zarządzie okazały się podstawą rozdzielenia. Tam, gdzie obecna jest niezbędna szczerość i uczciwość w odniesieniu do faktów, to przedstawienie tej sprawy zostanie uznane za prawdziwe, jeśli chodzi o fakty.
(38) Typ pokazuje, że czynnikiem rozdzielającym obydwu proroków był ognisty rydwan. Słowa opisujące