Epifaniczny tom 3 – rozdział 1 – str. 45
Eliasz – typ i antytyp
na to, że jada i pija on z pijanymi i że jego prawe oko coraz bardziej się zaciemnia.*
(40) Po wykazaniu błędu jego nowego scenariusza dla Eliasza, przywracającego wszystkie rzeczy do roku 1918, oraz antytypicznego jubileuszu świata, rozpoczynającego się w roku 1925, moglibyśmy odrzucić jego cały pogląd jako wystarczająco obalony. Przedstawimy jednak wiele powodów przeciwnych myśli, że antytypiczny Eliasz po raz pierwszy pojawił się w roku 1874, ponieważ Pan pragnie, by miecz prawdy został wbity w prawe oko „głupiego”, „niepożytecznego pasterza”, który w swych wysiłkach zaleczenia skutków rany po mieczu jeszcze bardziej zaciemni swoje prawe oko, odrzuci kolejne prawdy zaprzeczające jego poglądowi, a na ich miejsce wymyśli nowe błędy, tak jak czynił to po każdym wbiciu miecza w jego prawe oko w przeszłości. Oto obalenie jego poglądu:
(1) Wypełnione fakty będące antytypem działań Eliasza zapisanych w 1Król. 17:1-19, 21; 21:17-29 dowodzą, że antytypiczny Eliasz zaczął działać wtedy, gdy nasz Pan był w ciele i – jeśli chodzi o te wersety – kontynuował takie działania aż do roku 1914. Szczegóły w P 2, 249-266 oraz w powyższej dyskusji.
(2) Wypełnione fakty, będące antytypem 1Król. 19:19-21 oraz 2Król. 2:1-25, dowodzą, że po działaniu przez wiele stuleci antytypiczny Eliasz w roku 1846 wezwał antytypicznego Elizeusza, po czym podróżował z nim do antytypicznego Gilgal (1874), do antytypicznego Betel (1878), do antytypicznego Jerycha (1881), do antytypicznego Jordanu (1914), a oddzielił się od niego w roku 1917, od którego to czasu antytypiczny Elizeusz funkcjonuje bez antytypicznego Eliasza. Szczegóły w R-3416 kol. 1; R-5772; TP 1927, str. 18-39 lub TP 1961, str. 76 – 1962, str. 131.
____________________
*Powyższe dwa argumenty po raz pierwszy zostały opublikowane na początku roku 1920, wkrótce po tym, jak zaczął być nauczany omawiany przez nas błąd. Fakty z roku 1925 i po tej dacie obalają oczywiście omawiany pogląd, ponieważ nie wypełnił się on.