Epifaniczny tom 4 – rozdział 7 – str. 421
Pytania dotyczące Młodocianych Godnych
poświęcenia. Poświęcenie dokonywane dla nagrody nie podoba się Bogu, lecz podoba Mu się takie, które wypływa z wiary i miłości. Podkreślajmy zatem wobec wierzących dobroć Boga, a nie nagrodę jako bodziec do ich poświęcenia. Możemy oczywiście mówić im, że dla wiernych poświęconych Pan przewidział urząd książąt i ludzką doskonałość, lecz nie możemy zachęcać ich do biznesowego traktowania Boga. Powinniśmy zachęcać ich do traktowania Boga z punktu widzenia poświęcenia. Tak, z gorliwością powinniśmy zachęcać wierzących, by poświęcali się obecnie Bogu w tym prawdziwym duchu.
(20) Pytanie: Strażnica podała, że Żydzi będą Gerszonitami Tysiąclecia, natomiast Teraźniejsza Prawda wielokrotnie stwierdza, że Gerszonitami Tysiąclecia będą Młodociani Godni. Który pogląd jest biblijny?
Odpowiedź: Z wielu powodów uważamy, że biblijny pogląd na ten temat podany jest w Teraźniejszej Prawdzie. Jako antytypiczni Lewici, Gerszonici Tysiąclecia nie będą mieć wiecznego dziedzictwa w ziemi, lecz pod koniec Tysiąclecia wraz z antytypicznymi Kehatytami (Starożytnymi Godnymi) staną się istotami duchowymi. Bóg mówi natomiast, że gdy upłynie termin posiadania ziemi przez Abrahama na czas Tysiąclecia, na wieki otrzyma ją po nim jego potomstwo – Żydzi (1Moj.17:7; Dz.Ap. 7:5). Żydzi nie mogą zatem być Gerszonitami Tysiąclecia, ponieważ Gerszonici nie będą mieć wiecznego dziedzictwa w ziemi. (2) W Joela 2:28 Żydzi („synowie”) pokazani są jako prorokujący, co czynią także poganie („córki”), a więc dzieło to nie należy szczególnie do Lewitów. Czytamy natomiast, że Młodociani Godni („młodzieńcy”) będą „widzieć widzenia”, tj. otrzymają w Tysiącleciu przywilej podobny do przywileju Starożytnych Godnych, „starców”, którym będą się „śnić sny”. Takie są zaszczyty Lewitów na czas Królestwa. Zatem Żydzi („synowie”) nie będą Gerszonitami Tysiąclecia. (3) Niewierzący Żydzi nie uzyskali dobrego świadectwa przez wiarę (Rzym. 11:30-32) i oczywiście nie można powierzyć im