Epifaniczny tom 4 – rozdział 7 – str. 428
Pytania dotyczące Młodocianych Godnych
właściwie można ich do tego zachęcać. Odnosi się więc do nich duch (choć nie litera) wielu napomnień dla Kapłaństwa.
(26) Pytanie: Czy Młodociani Godni powinni brać udział w śpiewaniu pieśni i wypowiadaniu „Amen” na modlitwy adresowane do Boga jako Ojca?
Odpowiedź: Wierzymy, że mogą to czynić przy pewnych zastrzeżeniach w umyśle. Będzie to dla nich właściwe, jeśli w związku z takimi pieśniami i modlitwami będą pamiętać, że w rzeczywistości nie są jeszcze synami Bożymi (choć są nimi tymczasowo, w sposób poczytany), lecz pewnego dnia staną się nimi, a także o tym, że rzeczy, o które zanoszone są modlitwy, należą do nich w duchu, lecz nie w literze. Jezus mówił o Bogu jako Ojcu Swych uczniów, zanim tak naprawdę stali się oni dziećmi Bożymi, co było możliwe z uwagi na to, czym mieli się stać. W modlitwie Pańskiej uczył ich nawet, by zwracali się do Boga jako Ojca na długo przed tym, zanim rzeczywiście stał się On ich Ojcem, chociaż przez cały czas tymczasowo był za takiego Ojca poczytywany, a także był Nim prospektywnie z uwagi na to, czym oni mieli się stać (Rzym. 4:17). Pamiętajmy, że pewnego dnia Młodociani Godni rzeczywiście staną się synami Bożymi, tak jak teraz tymczasowo są za takich poczytywani. Chociaż nie daje to im przywileju przystępu do tronu łaski, jednak w sposób podobny do Starożytnych Godnych i tak jak jeszcze niespłodzeni z Ducha uczniowie, przy wyżej wspomnianych zastrzeżeniach w umyśle, mogą brać udział w pieśniach i modlitwach.
(27) Pytanie: Czy Młodociani Godni powinni brać udział w śpiewaniu pieśni wyrażających wyłączne doświadczenia i relacje Kościoła?
Odpowiedź: Na pewno nie powinni brać udziału w śpiewaniu takich pieśni jako wyrazie ich własnych doświadczeń i relacji. Jeśli jednak duch (nie litera) takich pieśni podobny jest do ducha będącego podstawą ich własnych doświadczeń i relacji, mogą je śpiewać, mając na uwadze swe własne doświadczenia i relacje. Mogą też to czynić z innego punktu widzenia – jako wspomnienie i upamiętnienie wyłącznych doświadczeń i relacji