Epifaniczny tom 4 – rozdział 7 – str. 444
Pytania dotyczące Młodocianych Godnych
przybyszów. Rozumiemy, że właściciel pola reprezentuje naszego Pana (Mat. 20:1-8). Polecenie niezbierania kłosów wydaje się przedstawiać polecenie Jehowy dla naszego Pana [„nie będziesz”], by wierni – żeńcy [„gdy będziecie”] – nie zbierali pełnego żniwa, lecz pozostawiali kłosy do zbierania przez innych. Rozumiemy, że „ubogi” reprezentuje Wielką Kompanię, która stała się uboga w znaczeniu utraty bogactw zawartych w posiadaniu wysokiego powołania. „Obcy przybysz” wydaje się reprezentować Młodocianych Godnych, którzy są obcymi wobec wysokiego powołania. Polecenie pozostawiania kłosów dla ubogiego i obcego przybysza jest typem polecenia Jehowy dla Pana Jezusa, co widzimy na przykład w typie Gedeona, by wiernych członków Maluczkiego Stadka przygotował na pierwszą bitwę antytypicznego Gedeona, na pierwsze uderzenie Jordanu, na wykonanie zapisanego sądu oraz na wyznanie grzechów nad kozłem Azazela. Jest ono także typem wprowadzenia ich do tych działań i wynikającego z tego pozostawienia pozyskania reszty Maluczkiego Stadka w latach 1914 do 1916 jako pokłosia do zdobycia przez innych, tj. Wielką Kompanię i Młodocianych Godnych. W tym okresie Maluczkie Stadko nie zajmowało się w swej pracy podawaniem prawd, które przyprowadzały ludzi do prawdy. Ogłaszanie prawd doprowadzających ludzi do prawdy zostało wtedy pozostawione Wielkiej Kompanii i Młodocianym Godnym, czego wykonaniem było zbieranie kłosów. Wierni zajęli się przedstawianiem ostrych prawd, które objawiały i strofowały grzechy chrześcijaństwa, zapowiadały zniszczenie królestwa szatana i ogłaszały wyrok na królów, książąt, narody i ludy. Gdy Maluczkie Stadko było w ten sposób zajęte, pozostałe dwie klasy dokończały zbierania kłosów – zdobywały dla prawdy tych z Maluczkiego Stadka, którzy nie zostali zgromadzeni do prawdy przed spłodzeniem z Ducha ostatniej jednostki, we wrześniu 1914. Wyjaśnia to fakt, że antytypiczny Elizeusz – Wielka Kompania i Młodociani Godni – nie uderzali