Epifaniczny tom 4 – rozdział 7 – str. 447
Pytania dotyczące Młodocianych Godnych
Kompanii powinien raczej być wyrażany w nienarzucający się sposób. Ich słowa i sposób postępowania powinny być bardzo łagodne. W przypadku Kapłanów rzecz ma się zupełnie inaczej. Są oni klasą wyższą od Wielkiej Kompanii, która stale próbuje buntować się przeciwko temu, co Bóg zlecił Kapłaństwu do wykonania. Z tego powodu Kapłani zupełnie właściwie mogą być bardzo surowi wobec Lewitów – na tyle surowi, na ile wymagają tego czyny Lewitów i okoliczności danego przypadku. Uważamy, że bardzo mądrą rzeczą będzie, jeśli Młodociani Godni zwrócą szczególną uwagę na odpowiedź na to pytanie.
(49) Pytanie: Jakich słów może używać osoba zanurzająca, wykonując symbol chrztu dla Młodocianych Godnych?
Odpowiedź: Wydaje się nam, że forma użytych słów powinna dokładnie wyrażać istotę czynu, jaki ma symbolizować. Ponieważ Młodociani Godni nie są chrzczeni w śmierć Chrystusa, w ich przypadku naszym zdaniem nie powinno się używać słów wyrażających symbolizowanie w Jego śmierć. Dlatego radzimy, by do symbolizowania poświęcenia Młodocianego Godnego nie używać słów podanych kursywą: „Chrzczę cię w Chrystusa”. Uważamy ponadto, że na ile pozwala różnica symbolizowanego przypadku, powinny być używane te same słowa, jakie były używane do symbolizowania chrztu w Chrystusa. Uważamy zatem, że następujące słowa powinny być wypowiadane przez zanurzającego w trakcie zanurzania Młodocianego Godnego: Bracie (lub Siostro) X, chrzczę cię w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego”. Sądzimy, że taka forma słów zyska uznanie Ducha Świętego w całym Kościele.
(50) Pytanie: Skoro śmierć Adamowa jest zdejmowana z Młodocianych Godnych przy poświęceniu i skoro nie mogą oni umrzeć z Chrystusem, dlaczego umierają?
Odpowiedź: To pytanie opiera się na błędnym zrozumieniu usprawiedliwienia, jakim cieszą się Młodociani Godni.