Epifaniczny tom 4 – rozdział 7 – str. 454
Pytania dotyczące Młodocianych Godnych
Godni. Starożytni Godni byli poświęceni do śmierci; podobnie poświęceni są Młodociani Godni. Starożytni Godni musieli być wierni aż do śmierci, by zostać książętami po całej ziemi; na ile obecnie rozumiemy, Młodociani Godni także muszą być wierni aż do śmierci, by stać się książętami po całej ziemi. Obydwie klasy podobają się Bogu przez wiarę w obietnicę związaną z Jezusem, Zbawicielem. Dodatkowe korzyści, jakie Młodociani Godni posiadają w stosunku do Starożytnych Godnych, to większa wiedza i większe przywileje służby. Dzięki temu ich wiara nie jest poddawana tak srogim próbom, jak wiara Starożytnych Godnych. Prawdopodobnie jest to powodem, dla którego Starożytni Godni zajmą w Królestwie miejsce wyższe od miejsca Młodocianych Godnych. Te podobne relacje w stosunku do Pana sprawiają, że Młodociani Godni przedstawiają swe prośby Bogu w sposób bardzo podobny do tego, w jaki czynili to Starożytni Godni – przez zasługę Zbawiciela, niewyraźnie dostrzeganą przez tych drugich, a wyraźnie widzianą przez tych pierwszych.
(56) Pytanie: Czy Starożytni Godni otrzymają bardziej zaszczytne miejsce po Wieku Tysiąclecia od Młodocianych Godnych i czy obydwie te klasy będą wyższe rangą niż Wielka Kompania?
Odpowiedź: Rozumiemy, że Starożytni Godni na zawsze będą posiadać wyższe stanowisko niż Wielka Kompania i Młodociani Godni. Dowodzimy tego na podstawie obrazów Lewitów i Przybytku. Kapłani przed Przybytkiem reprezentują Chrystusa i Kościół jako główną klasę Boskiego planu w czasie i po Tysiącleciu. Kehatyci na południe od Przybytku na Wiek Tysiąclecia i po Tysiącleciu przedstawiają Starożytnych Godnych, jako główną klasę antytypicznych Lewitów. Merarici na północ od Przybytku na Wiek Tysiąclecia i po Tysiącleciu reprezentują Wielką Kompanię, jako drugą najwyższą klasę antytypicznych Lewitów. Natomiast Gerszonici na zachód od Przybytku na Wiek Tysiąclecia i po Tysiącleciu