Epifaniczny tom 4 – rozdział 7 – str. 464
Pytania dotyczące Młodocianych Godnych
rozpoczęło i zakończyło. Co więcej, brat Karlen wie, że w późniejszych latach brat Russell zrezygnował z metody mierzenia wzdłuż przodu i góry południowego stopnia Wielkiej Galerii jako sposobu określenia długości wysokiego powołania. Wie on również, że bracia Edgarowie przed rokiem 1914 podawali prostą linię posadzki Wielkiej Galerii (rzeczywistą i w rzucie) jako długość wysokiego powołania oraz jako wskazującą na jego koniec około października 1914. On sam rzutuje tę linię posadzki od załamania do góry niższego stopnia Wielkiej Galerii, a nie wzdłuż linii od załamania do dołu małego stopnia i wzdłuż jego przodu. Dlaczego konsekwentnie nie czyni tego samego przy południowym krańcu Wielkiej Galerii? Jego brak konsekwencji w tym przypadku obala jego metodę mierzenia płaszczyzny i góry tego stopnia w dochodzeniu do daty końca wysokiego powołania. Ponadto, jego data jest błędna, ponieważ piramida może być właściwie używana tylko do wskazywania dat podanych w Biblii. Według naszej obecnej wiedzy, nie ma jednak żadnej biblijnej wskazówki na datę 1943 jako czas zamknięcia drzwi wejścia do wysokiego powołania ani jakiegokolwiek innego szczególnego wydarzenia. Mówiąc o wspomnianym powyżej niższym stopniu, możemy zaproponować symbolikę linii od załamania do dołu tego stopnia. Jak pamiętamy, w E 3, roz. VII na temat świadectwa piramidy odnośnie Eliasza i Elizeusza oraz antytypicznego ponownego pojawienia się Eliasza, wykazaliśmy, że linia posadzki Wielkiej Galerii przedłużona do rzutu południowej ściany Wielkiej Galerii doprowadza nas do daty 16 września 1914 jako czasu ostatniego spłodzenia, tj. daty zamknięcia drzwi wysokiego powołania; oraz że linia załamania od dołu do miejsca, gdzie jego góra styka się z południową ścianą Wielkiej Galerii, przedstawia niewłaściwe postępowanie antytypicznego Elizeusza od 24 września 1846 do 27 czerwca 1917, kiedy to po raz pierwszy pojawił się on na widowni jako odrębny i różny od antytypicznego Eliasza. Coś podobnego występuje w symbolice od załamania do góry i dołu