RUT – TYP I ANTYTYP

OPUSZCZENIE LUDU PRAWDY I UDANIE SIĘ DO KOŚCIOŁA NOMINALNEGO ORAZ POWRÓT Z NOWĄ KLASĄ W BOSKIM PLANIE – POKŁOSIE OD 1881 DO 1916 – DZIAŁALNOŚĆ MŁODOCIANYCH GODNYCH ORAZ PRZYCHYLNOŚĆ JEZUSA WOBEC NICH OD GRUDNIA 1918 DO LIPCA 1919 – JEZUS SKUTECZNIE SŁUŻY MŁODOCIANYM GODNYM OD LIPCA 1919 DO 1921 – PYTANIA BEREAŃSKIE

      W artykule obejmującym sześć Strażnic (od 15 września do 1 grudnia 1932) J.F.R. usiłuje przedstawić historię z księgi Rut jako typ ruchu, który prowadzi (zwodzi) on od końca roku 1916. Zabiegi te to kolejny przykład jego intencji (małego papieża Małego Babilonu) zmieniania czasów i praw. Kilka razy obiecaliśmy podać braciom wyjaśnienie w typie i antytypie Księgi Rut i w krótkości uczynimy to teraz. Posłuży ono także jako jednoznaczne obalenie nierozsądnych interpretacji przedstawionych przez J.F.R. na temat tej księgi. Uważamy, że skoro na ten temat pojawia się błąd, na czasie staje się prawda o nim. By zaoszczędzić miejsca, będziemy komentować wersety, odwołując się do nich poprzez ich numer, a nie cytowanie. W trakcie czytania tego wyjaśnienia dla jasności prosimy zatem sięgać do odpowiednich wersetów Księgi Rut. Rozumiemy, że w antytypie wydarzenia tej księgi biegną od roku 1844 do 1921. Głód (w.1) przedstawia brak nowej prawdy wśród ludu Bożego po rozczarowaniu z roku 1844 aż do 1874. Betlejem (dom chleba) jest typem sfery biblijnej prawdy na czasie, a bardzo mało było jej w ciągu 30 wspomnianych lat, czego typem jest mała ilość chleba w Betlejem w czasie głodu. Elimelech (w. 1, 2; potężny król, co jest lepszym tłumaczeniem niż mój Bóg jest królem) reprezentuje wodzów z utracjuszy koron, którzy brali udział w ruchu Millera i którzy po roku 1844 powrócili do kościoła nominalnego (Moabu, od ojca, kościoła nominalnego, rozwiniętego przez wodzów

poprzednia strona – następna strona