Epifaniczny tom 4 – rozdział 6 – str. 381
Rut – typ i antytyp
przedstawia udzielenie przez utracjuszy koron klasie Rut takiego rodzaju duchowego pokarmu, jaki uważali oni za najlepszy dla niej, gdy sami już się nim nasycili [polskie przekłady Biblii błędnie sugerują, że to Rut dała Noemi to, co pozostało z jej posiłku – przypis tł.]. Pytania Noemi (w. 19), wskazujące na jej zdziwienie powodzeniem Rut, przedstawiają zdziwienie utracjuszy koron tym, gdzie można było pozyskać dla prawdy tak wielu. Zauważenie przez Noemi, że Rut musiała dostąpić szczególnej łaski, by odnieść takie powodzenie, oraz życzenie przez nią dobra temu, który tę łaskę jej okazał („błogosławiony niech będzie ten, który zwrócił na ciebie uwagę”) jest typem tego, że utracjusze koron rozumieją, iż Młodociani Godni dostąpili wielkiej łaski w postaci powodzenia w służbie i że dobrze życzą oni Temu, który tę łaskę im okazał. Stwierdzenie przez Rut (w. 19), że osobą tą był Boaz jest typem przypisania przez Młodocianych Godnych swego powodzenia Panu, w którego Żniwie pracowali.
(11) Noemi, życząca (w.20) błogosławieństwa Boazowi za jego życzliwość wobec żywych i umarłych, przedstawia utracjuszy koron, życzących naszemu Panu powodzenia w Jego dziele za Jego łaski wobec wodzów z utracjuszy koron i tymczasowo usprawiedliwionych wchłoniętych przez kościół nominalny oraz wobec utracjuszy koron i Młodocianych Godnych w prawdzie. Stwierdzenie przez nią, że Boaz należał do tych, którzy mieli prawo do wykupu jest typem utracjuszy koron nauczających Młodocianych Godnych, że nasz Pan należy do tych, którzy mają prawo uznania Młodocianych Godnych za klasę samą w sobie i który chętnie może przyjąć ich do Siebie i używać ich. Rut Moabitka (w. 21) mówiąca Noemi, że Boaz powiedział jej, by zbierała kłosy w ścisłej współpracy z jego żniwiarzami do końca Żniwa jest typem mówienia przez Młodocianych Godnych (słowem i czynem) utracjuszom koron, że Jezus zaprosił ich do zbierania kłosów aż do końca Żniwa, co w jego aspekcie pokłosia oznacza aż do roku 1916. Wypowiedź Noemi (w. 22), że dobrze będzie, jeśli Rut nadal będzie trwać przy służących Boaza, a złem byłoby dla niej znaleźć się na polu innego i zbierać tam kłosy przedstawia zachęcanie Młodocianych Godnych przez utracjuszy koron (słowem i czynem),