Epifaniczny tom 4 – rozdział 5 – str. 331
Młodociani Godni
Restytucji, gdy wiele rzeczy, jakie będą czynić przed otrzymaniem swej nagrody, będzie powtarzanych po „lepszym zmartwychwstaniu”, np. obudzenie syna Szunamitki, uleczenie trądu Naamana itp. Tak więc ich nagroda w czasie Tysiąclecia będzie wspaniała.
(25) Pełnia ich nagrody nastąpi jednak po Tysiącleciu, gdy razem ze Starożytnymi Godnymi zostaną przemienieni z istot ludzkich na duchowe. R 5182 dowodzi (na przykład przez to, że są oni antytypicznymi pierworodnymi i Lewitami, bez dziedzictwa w ziemi), że Starożytni Godni staną się istotami duchowymi po swym tysiącletnim dziele. Niektóre z tych argumentów potwierdzają to w równym stopniu w odniesieniu do Młodocianych i Starożytnych Godnych. Panu upodobało się dać nam przywilej przebywania w roku 1905 w Domu Biblijnym w Allegheny, gdy „on Sługa” po raz pierwszy ogłosił, że po czasach restytucji Starożytni Godni najwyraźniej staną się istotami duchowymi. Powiedział, że położenie namiotów Kehatytów, jak w przypadku namiotów pewnych Amramitów (Mojżesza, Aarona i jego rodziny, lecz nie rodziny Mojżesza; 1Kron. 23:13-15) oraz namiotów Meraritów, obok Przybytku, odrębnych i różnych od namiotów „Izraelitów” – wydaje się dowodzić, że po Tysiącleciu Starożytni Godni staną się istotami duchowymi. Mając na uwadze pogląd z P 6, str. 129, dotyczący Gerszonitów jako reprezentujących „zbawiony świat ludzkości”, zapytaliśmy go, czy powód ten nie dowodziłby, że cały zbawiony świat stanie się istotami duchowymi i że ziemia nie będzie wiecznym domem człowieka. Po pewnej dyskusji „on Sługa” pozostawił ten temat i przez kilka lat nie podejmował go ponownie, po czym ponownie uczył, że Starożytni Godni staną się istotami duchowymi. W roku 1909 po raz pierwszy w Strażnicy ukazało się coś, co wskazywało, że Starożytni Godni staną się