Epifaniczny tom 4 – rozdział 5 – str. 334
Młodociani Godni
– przedstawia duchowe dziedzictwo Starożytnych Godnych, Wielkiej Kompanii i Maluczkiego Stadka.
(31) Żyd. 7:1-10: Według tego fragmentu składanie dziesięcin symbolizuje uznanie własnej niższości i poddania temu, któremu składa się dziesięciny. A ponieważ po zakończeniu pojednywania „cztery odrębne rodziny Lewitów właściwie mogą reprezentować cztery odrębne klasy usprawiedliwionej ludzkości – świętych” (P 6, str. 128), typ (4Moj. 18:21,24) wydaje się dowodzić, że świat ludzkości będzie niższy i podległy Starożytnym Godnym, Wielkiej Kompanii i Młodocianym Godnym. Typ (4Moj. 18:25-32) wydaje też się dowodzić, że te trzy klasy będą z kolei niższe i podległe Maluczkiemu Stadku. Ponieważ Młodociani Godni, a także pozostałe klasy, na zawsze będą otrzymywać dziesięciny od zbawionego świata ludzkości; i ponieważ wszyscy na ziemi, jako królowie (Mat. 25:34; Obj. 21:24), będą sobie równi – Młodociani Godni będą posiadać dziedzictwo wyższe od ludzkiego dziedzictwa na ziemi, tj. niebiańskie usposobienie, naturę, mieszkanie.
(32) Obj. 20:9: Zanim zaproponujemy ten werset jako prawdopodobny dowód, że Młodociani Godni staną się istotami duchowymi, cytujemy z R-5182, kol. 2, aby dowieść, że słowa podane wytłuszczoną kursywą zawierają zasadę potwierdzającą, że Młodociani Godni kryją się pod terminem „obozu świętych”, a wyrażenie „miasto umiłowane” odnosi się tutaj do Starożytnych Godnych jako przedstawicieli miasta umiłowanego – uwielbionego Kościoła. Cytat ze Strażnicy, na który się powołujemy, brzmi następująco:
(33) „Wydaje się, że ta sama myśl [że Starożytni Godni staną się istotami duchowymi] jest przedstawiona w Objawieniu. Pod koniec tysiąca lat szatan będzie rozwiązany, by mógł zacząć doświadczać ludzi, którzy będą na ziemi, a to w celu wykazania, do jakiego stopnia ich serca są lojalne Bogu