Epifaniczny tom 4 – rozdział 5 – str. 338
Młodociani Godni
do Starożytnych Godnych. Po trzecie obala pogląd, że następujące wersety uczą, iż będzie klasa współczesnych (Młodocianych) Godnych: (1) Sof. 2:3; (2) Psalm 41:2,3; (3) Zach.13:8,9; (4) Amos 9:13; (5) Mat. 8:11; (6) Jana 8:51. Po czwarte, częściowo cytuje i wyjaśnia, a następnie całkowicie zaprzecza poglądowi naszego Pastora na ten temat, tak jak jest on przedstawiony w P 6, str. 156, ak. 1,2 oraz w R-5761. Po piąte, wysuwa on twierdzenie, że doktryna o współczesnych (Młodocianych) Godnych, nauczana w powyższych odnośnikach pism „onego Sługi”, przeczy doktrynom Okupu, Orędownika i Pośrednika, przymierzom oraz misji Kościoła. Z zadowoleniem wyrażamy naszą pełną zgodność z niektórymi z tych kwestii. Pismo Święte oraz „dobrze poparte argumentami” wyjaśnienia „onego Sługi” zmuszają nas do odrzucania innych wyjaśnień. Nie jesteśmy oczywiście pewni, kto jest autorem tego artykułu, lecz jego styl, sposób argumentacji i podstawowy błąd – zaprzeczanie działającemu obecnie usprawiedliwieniu tymczasowemu – są podobne do J.F.R. Tak czy inaczej, będąc jednym z redaktorów Strażnicy w siedzibie głównej, niewątpliwie zatwierdził on ten artykuł.
(40) Rozpoczniemy od przyjemnego zadania wyrażenia naszej zgody z twierdzeniem artykułu, że ci przyjaciele, którzy przychylają się do prawdy i w jakiś sposób jej służą, lecz nie poświęcają się – w Tysiącleciu nie będą dzielić nagrody ani służby ze Starożytnymi Godnymi. Powodem tego jest to, iż nie są oni podobni w charakterze do Starożytnych Godnych. By w Tysiącleciu otrzymać podobną nagrodę i służbę co Starożytni Godni, trzeba przejawiać ten sam rodzaj usprawiedliwiającej wiary, ten sam rodzaj poświęcenia Panu oraz ten sam rodzaj wierności w próbach podobnych do ich prób. Zatem bez względu na związek, jaki niektórzy mogą mieć z prawdą i ludem prawdy, jeśli nie uczynią oni tych trzech rzeczy, jakie czynili Starożytni Godni, w Tysiącleciu nie otrzymają