Epifaniczny tom 4 – rozdział 5 – str. 350
Młodociani Godni
(Jak. 2:23) przez ich wiarę, która w odpowiednim czasie została zamanifestowana jako prawdziwa przez ich poświęcenie zachowane w wierności w srogich próbach (Jak. 2:21,22) – umożliwiło Bogu udzielenie im takich obietnic, które dawały im nadzieję nagrody w przyszłości (Żyd. 11:10,13-16) i które pozostawiały ich pod przekleństwem, gdy żyli oni nadzieją na spełnienie się tych obietnic. Bez takiego usprawiedliwienia tymczasowego Bóg nie mógłby mieć do czynienia z nimi w formie przymierza, a dzięki takiemu usprawiedliwieniu było to możliwe. W ten sposób bowiem, w harmonii z klątwą i Swą sprawiedliwością, Bóg zawsze przybliża się do tych, którzy przybliżają się do Niego. Chwała niech będzie Jego świętemu imieniu za tak cudowną łaskę!
(51) Jest to druga grupa spraw pomijanych przez omawiany artykuł, przez co zaciemnia temat, który rzekomo chce wyjaśnić. Te dwie grupy tematów – (1) usprawiedliwienie tymczasowe z tym, co to oznacza (jako podstawowa grupa) oraz (2) dokładne stanowisko Starożytnych Godnych w stosunku do sprawiedliwości, wyroku, ich przymierza, próby oraz przyszłego związku z okupem i Nowym Przymierzem – wyjaśniają sytuację dotyczącą Młodocianych Godnych. We wszystkich istotnych aspektach ich relacja wobec Boga jest obecnie bowiem dokładnie taka sama, jak Starożytnych Godnych, tzn. co do (1) pokuty, (2) wiary, (3) usprawiedliwienia, (4) poświęcenia, (5) wierności w ciężkich próbach wiary i posłuszeństwa, bez próby do życia, (6) warunków niesprzyjających sprawiedliwości a sprzyjających grzechowi, (7) zadośćuczynienia sprawiedliwości, (8) wyroku Adamowego, (9) ziemskich zarysów Przymierza Potwierdzonego Przysięgą, (10) łaskawej miłości Boga, (11) zasługi Chrystusa, (12) Nowego Przymierza, (13) próby do życia oraz (14) braku możliwości wejścia do wysokiego powołania z powodu zamkniętych drzwi, co nie jest ich winą. Fakt, że jedna klasa żyła wtedy, gdy było za wcześnie, by Boska sprawiedliwość została zadowolona za nią na podstawie przypisanej zasługi, oraz fakt, że ta druga klasa żyje wtedy, gdy