Epifaniczny tom 4 – rozdział 4 – str. 246
Trąd – typ i antytyp
wersetów 12 i 13 trąd z 3Moj. 13 i 14 jest typem nieczystości Wielkiej Kompanii. Drugi powód jest następujący: Nie przyprowadzamy do Kapłanów deprawacji Adamowej w celu zbadania jej obecności czy braku, ponieważ działalność Kapłanów teraz, w Wieku Ewangelii, nie dotyczy szczególnie grzechu Adamowego, lecz ludu Bożego, i tylko wyjątkowo grzechów ludu Bożego, na ile jako Kapłani mają oni do czynienia z grzechem. W jaki sposób dokonuje się to przyprowadzanie w antytypie? Przez przeciwstawianie się przez lud Pana nieczystości Wielkiej Kompanii, to znaczy przez przeciwstawianie się ich rewolucyjnym naukom i praktykom. W ten sposób przyprowadzamy takich do antytypicznego Aarona lub do jednego z antytypicznych Kapłanów.
(4) Jeśli mamy właściwie zrozumieć antytyp, należy tutaj podać pewne szczegóły na jego temat. W jaki sposób tacy antytypiczni trędowaci są obecnie przyprowadzani przez nas do naszego Najwyższego Kapłana w celu zbadania? Nie są oni oczywiście przyprowadzani do Niego jako takiego w celu zbadania, ponieważ Pan zna ich stan, zanim ktokolwiek z nas może podejrzewać trąd. Wiedział On bowiem, kiedy każdy utracjusz korony stracił swą koronę, co w każdym przypadku stało się przed październikiem 1914. W jaki zatem sposób są oni przyprowadzani do Niego w celu zbadania? Są przyprowadzani w celu zbadania do Niego działającego przez Swe specjalne oko, usta i rękę. Prawdziwość tego możemy zauważyć na podstawie przypadku przedstawionego w 1Kor. 5 – brata z Koryntu, który poślubiając swą macochę, stał się winny kazirodztwa. Pan Jezus wiedział o tym kazirodztwie, gdy było popełniane, a także o związanej z tym samowoli. Lecz jego specjalne oko, usta i ręka w tamtym czasie – Paweł – nie znał tych szczegółów. Gdy działał jako oko, usta i ręka Jezusa (w imieniu naszego Pana Jezusa, z mocą naszego Pana Jezusa – w. 4), by wydać w tym przypadku właściwą decyzję, musiał go zbadać. Rozumiemy więc, że Aaron jest tutaj typem naszego Pana działającego przez Jego specjalne oko, usta i rękę. Po ustaniu natchnienia Jezus nie używał w tym celu oka, ust i ręki aż do czasu Epifanii, ponieważ zanim Bóg zaczął postępować