Epifaniczny tom 4 – rozdział 4 – str. 258
Trąd – typ i antytyp
zmienił się na lepsze. Niektórzy mogą pozorować pokutę i niekiedy postępują tak ci, którzy nie pokutują. W tej kwestii należy zatem zachować ostrożność, ponieważ przedwczesne ogłoszenie takiej jednostki za czystą na pewno okaże się szkodliwe – już okazało się szkodliwe. Jeśli jednak pokuta jest szczera, osoba pokutująca powinna być przyjęta do społeczności braterskiej, nie kapłańskiej, tak jak zalecił to Paweł w 2Kor. 2:5-10. Zostanie to szczegółowo pokazane w 3Moj. 14:1-32.
(15) Drugi rodzaj trądu – ten w postaci wrzodu – jest omówiony w wersetach 18-23 . Jak możemy zauważyć, wrzód się zagoił (w. 18), a pojawił się w nim obrzęk, czyli kolejny wrzód (w. 19). Rozumiemy, że w wersetach 18-23 postać trądu objawiająca się nowym wrzodem reprezentuje samolubstwo jako formę nieczystości Wielkiej Kompanii. To, że samolubstwo jest rodzajem nieczystości Wielkiej Kompanii oczywiste jest na podstawie wielu dosłownych wersetów. Żyd. 2:15 dowodzi, że ich człowieczeństwo nie pozostaje martwe dla samolubnych uczuć, ponieważ werset ten mówi o członkach tej klasy jako o tych, „którzy z powodu lęku przed śmiercią [ofiarniczą] przez całe życie podlegali niewoli”. Obawiają się oni znużenia, bólu, niepopularności itp. ofiarniczej śmierci do takiego stopnia, że unikają jej z powodu zniewalającego strachu, który przez całe życie wprowadza ich w stan zniewolenia. Mat. 10:39 mówi, że ten, kto znajdzie swoje życie [kto po poświęceniu go na śmierć próbuje je odzyskać], straci je. Mat. 16:25 stwierdza, że ktokolwiek zechce zachować swe [poświęcone] życie, straci je. Łuk. 14:26 zapewnia, że ktokolwiek nie nienawidzi [nie zapiera się] swego [poświęconego] życia, nie może być uczniem Chrystusa. Werset 33 stwierdza, że poświęcona osoba, która nie porzuca wszystkiego co ludzkie, nie może pozostać w Maluczkim Stadku. Jana 12:25 informuje nas, że ten, kto miłuje [samolubnie dogadza sobie] swe życie, straci je. Samolubne pożądliwości tak bardzo walczą przeciwko duszy, że – jeśli ktoś im się podda – doprowadzają do utraty korony (1Piotra 2:11). A 1Piotra 1:14 nawołuje nas do unikania