Epifaniczny tom 4 – rozdział 4 – str. 261
Trąd – typ i antytyp
(18) Gdy plama na wrzodzie pociemniała (w.21), osoba podlegająca badaniu miała być zamknięta na siedem dni jako podejrzana. Ciemny kolor wrzodu przedstawia, że w samolubstwie będącym pod obserwacją występuje taki stan, który uzasadnia obawę, że osoba taka być może jest antytypicznym trędowatym, a więc musi być ograniczona w taki sposób, jakiego wymaga konieczna obserwacja. Siedem dni reprezentuje pełny czas dla rozwinięcia się danej sprawy. Kapłan dokonujący badania ma więc stale obserwować taką osobę i stosować wobec niej odpowiednie ograniczenia tak długo, aż osoba taka otrzyma pełny czas potrzebny do rozwinięcia się jej przypadku. Jeśli po typicznych siedmiu dniach jasna plama na wrzodzie bardzo rozszerzy się na skórze (w. 22), kapłan miał ogłosić taką osobę za trędowatą, ponieważ takie rozszerzanie się na skórze oznaczało, że trąd jest głębszy od powierzchownego i że doprowadził do zbielenia włosów. Podobnie w antytypie: jeśli w wyniku dalszych obserwacji Kapłana dokonującego badania widoczny jest uporczywy rewolucjonizm przeciwko naukom i zarządzeniom Pana, antytypiczny Kapłan ma ogłosić, że osoba podlegająca badaniu posiada nieczystość Wielkiej Kompanii (w. 22). Jeśli jednak w czasie obserwacji jasna plama nie rozszerza się i w ten sposób nie staje się głębsza od skóry ani nie prowadzi do zbielenia włosów (w. 23), kapłan przeprowadzający badanie miał ogłosić taką osobę za czystą. Jeśli w antytypie samolubstwo, po odpowiedniej obserwacji, nie zdradza oznak powiększania się prowadzącego do uporczywego rewolucjonizmu przeciwko prawdzie i jej zarządzeniom, brat lub siostra podlegający obserwacji powinni być uznani za wolnych od nieczystości Wielkiej Kompanii. W typie taki wrzód miał być uznany za stan zapalny, lecz nie wrzód trądu. W antytypie przypadek taki powinien być uznany za formę samolubstwa, które nie pociąga za sobą utraty korony.
(19) Trzeci rodzaj trądu jest przedstawiony w wersetach 24-28 – oparzelizna od ognia. Rozumiemy, że w wersetach tych pokazana jest światowość jako rodzaj nieczystości Wielkiej