Epifaniczny tom 4 – rozdział 4 – str. 290
Trąd – typ i antytyp
Powód jest oczywisty: w czasie podróżowania po pustyni Izrael nie budował domów, lecz mieszkał w namiotach. Z powodu antytypu Pan tak zaplanował typ, by pasował on do warunków Izraela mieszkającego w Kanaanie, gdzie z reguły mieszkał on w domach. Bóg zaplanował, by domy dotknięte trądem reprezentowały grupy, podziały Wielkiej Kompanii, czyli ich sekciarskie organizacje. Dotknięte trądem domy Kanaanu są więc używane do przedstawienia sekt Wielkiej Kompanii. Wskazują one szóstą postać nieczystości Wielkiej Kompanii – sekciarstwo, stronnicze popieranie wodzów sięgających po władzę i panujących. W naszych artykułach często zwracaliśmy uwagę na fakt, że stronnicze popieranie wodzów chwytających władzę jest jedną z oznak przynależności do Wielkiej Kompanii, ponieważ zarówno uzurpacje takich wodzów, jak i stronnicze ich popieranie są rewolucjonizmem przeciwko zarządzeniom Pana.
(46) Tak jak na podstawie wielu dosłownych wersetów dowiedliśmy, że każda z pozostałych pięciu postaci antytypicznego trądu jest formą nieczystości Wielkiej Kompanii, tak chcemy dowieść tego samego w odniesieniu do szóstej postaci antytypicznego trądu. Dowodem takim jest ostatnie zdanie Psalm 107:11: „a radą Najwyższego pogardzili”. Dowiedliśmy już, że „rada”, plan Boga, składa się z różnych rodzajów zarządzeń, przy pomocy których doprowadza On różne klasy do życia wiecznego. Ten, kto rewolucjonizuje przeciwko tym zarządzeniom, tj. odrzuca je i wprowadza w ich miejsce inne, gardzi radą Najwyższego, uważając ją za nieistotną i bez znaczenia. Jednym z zarządzeń Boga dla Kościoła jest jego jedność pod wyłącznym zwierzchnictwem Chrystusa (Psalm 133:1-3; Efez. 4:3-7). Stronnicze popieranie wodzów sięgających po władzę jest sekciarstwem wymierzonym w tę jedność (1Kor. 1:11-13; 3:1-23). Według Psalm 107:10,11 jest więc ono dowodem nieczystości Wielkiej Kompanii. Odnosząc 1Król. 19:18 do wybrańców Wieku Ewangelii, św. Paweł w Rzym. 11:4, 5 podał nam wskazówkę do zrozumienia 1Król. 19:18 dzięki jej kontekstowi mającemu zastosowanie w Epifanii, kiedy to mamy 7000 wybrańców, którzy przezwyciężyli kłanianie się i całowanie Baala, a wszyscy inni