Epifaniczny tom 4 – rozdział 4 – str. 292

Trąd – typ i antytyp

udzielają „przewodowi” oraz „obecnemu zarządowi”, w ich poważnych złych czynach i błędach począwszy od roku 1917, jest klasycznym przykładem stronniczości, sekciarstwa, będącego częścią nieczystości Wielkiej Kompanii. Ta stronniczość jest przynajmniej tak krańcowa, jak ta udzielana papieżowi i ich kościołowi przez największych bigotów rzymskokatolickich. W jakim znaczeniu można mówić, że Bóg zsyła zarazę antytypicznego trądu do takiej sekty? W sposób podobny do posyłania przez Niego silnych złudzeń na zatwardziałych (2Tes. 2:9-11): usuwa On przeszkody dla wysiłków szatana, by uczynić ich stronnikami, sekciarzami.

      (48) W typie (w. 35 ) właściciel domu miał powiedzieć kapłanowi o swych obawach, że jego dom został dotknięty tą zarazą. Rozumiemy, że właściciel domu reprezentuje wodzów sekt Wielkiej Kompanii, ponieważ sekciarskie poparcie, jakie oni otrzymują, pochodzi od tych, których oni są symbolicznymi właścicielami, gdyż w pewnym znaczeniu oni oddają się wodzom. Zatem całujący Baala z pewnością należą do czcicieli Baala. Lecz w jaki sposób ci właściciele przychodzą do Kapłana, w tym przypadku Pana Jezusa, działającego poprzez Swe specjalne oko, usta i rękę, skoro sprawa nie dotyczy kościoła lokalnego, lecz powszechnego? A ujmując to bardziej konkretnie, w jaki sposób J.F.R. i poddani mu wodzowie powiedzieli naszemu Panu, działającemu poprzez Swe oko, usta i rękę, że członkowie Towarzystwa jako sekta zostali dotknięci symbolicznym trądem, nieczystością Wielkiej Kompanii? Nie uczynili tego oczywiście słowem, ponieważ nie uważają, iż są wodzami sekty, że ich zwolennicy tworzą grupę Wielkiej Kompanii i że jest ona dotknięta nieczystością Wielkiej Kompanii. Jak często pisaliśmy w naszych publikacjach, typiczne mowy w antytypie zazwyczaj są czynami. Swymi czynami z pewnością powiedzieli Panu, że Towarzystwo jest sektą, że ich zwolennicy są grupą Wielkiej Kompanii i że jest ona dotknięta nieczystością Wielkiej Kompanii. Ich rewolucyjne działania w zakresie nauczania, zarządzeń, sięgania po władzę, panowania i sekciarstwa w swej

poprzednia stronanastępna strona