Epifaniczny tom 4 – rozdział 3 – str. 156
Kozioł Azazela
Maluczkie Stadko będzie karać królów i książąt, a także ich zwolenników, stwierdzając fakty i podając dowody ich złego postępowania przed całym światem, przy czym dowody są tutaj porównane do pęt i okowów. Z nieco innego punktu widzenia ta sama ogólna myśl o duchowej karze wymierzanej władcom, arystokratom, klerowi, przywódcom związkowym oraz ich zwolennikom w ich organizacyjnych rolach, przez objawianie ich zła, jest podana w Eliaszu uderzającym Jordan. Tę samą historię, z jeszcze innego punktu widzenia, opowiada epizod z aniołami oznajmującymi Lotowi niegodziwość i zniszczenie Sodomy. Samuel opowiadający Helemu o złu i karach dla jego synów dostarcza nam kolejnego spojrzenia na to samo ogólne wydarzenie. Pewne aspekty tej myśli są też pokazane w szpiegach w Jerycho, mówiących o grzechach Jerycha i zbliżającym się zniszczeniu. Być może najbardziej wyraźnym z tych wszystkich obrazów jest wyznawanie przez Aarona grzechów Izraela nad kozłem Azazela; właśnie to omówimy w niniejszym rozdziale.
(6) By lepiej zrozumieć nasz temat, musimy pamiętać, który Najwyższy Kapłan wyznaje grzechy nad Kozłem Azazela. Nie jest nim Najwyższy Kapłan Kościoła – Jezus, lecz Najwyższy Kapłan Świata – Jezus i Kościół, ponieważ w typie dnia pojednania Aaron reprezentuje Najwyższego Kapłana Świata. Jak pamiętamy, zostało nam to dokładnie wykazane w Cieniach Przybytku. Kolejną rzeczą, która również okaże się pomocna w lepszym zrozumieniu przez nas naszego tematu w typie i antytypie, jest pamiętanie o tym, że zajmowanie się Kozłem Azazela jest ostatnią czynnością Najwyższego Kapłana przed zmianą ofiarniczych szat. Zajmowanie się przez Niego tym Kozłem przed zmianą szat dowodzi więc, że nastąpi to wtedy, gdy członkowie Najwyższego Kapłana Świata wciąż będą jeszcze w ciele. Chociaż nasz drogi Pastor nie uważał tak w czasie pisania Cieni Przybytku, później najwyraźniej