Epifaniczny tom 4 – rozdział 3 – str. 157
Kozioł Azazela
zaczynał to rozumieć w ten sposób, jak dowodzi tego następujący cytat: „Rozumiemy, że w tym obrazie szat kapłana najwyższy kapłan przedstawiał całe kapłaństwo – podkapłanów, a także Głowę; że Głowa nie potrzebowała okrycia i że okrycie z lnianych szat przedstawia zasługę Chrystusa przypisaną nam, członkom Jego Ciała, których Ojciec przyjmuje i usprawiedliwia i których niedoskonałości są przez Niego przykryte. Rozumiemy, że biała szata przedstawia szczególnie nasz udział w tym obrazie; [i] że Najwyższy Kapłan wychodzący w chwale [w szatach chwały] w dużym stopniu przedstawia chwałę Kościoła związanego z jego Głową, jak czytamy: ‘jeszcze się nie objawiło, czym będziemy. Lecz wiemy, że gdy się On objawi, będziemy do Niego podobni, gdyż ujrzymy Go takim, jaki jest’. Kolejny werset oznajmia, że będziemy Jego chwalebnym Ciałem, Jego Ciałem w chwale, i że ‘razem z Nim uwielbieni’ będziemy” (R 4601). Zarówno symbolika Przybytku, jak i fakty tego przypadku wymagają takiej zmiany myśli. Jest to kolejny dowód stopniowego wzrastania naszego drogiego Pastora w wiedzy. Dowody tego poglądu można znaleźć w E 3 (Eliasz i Elizeusz, roz. II).
(7) To, że nasz Pastor był niepewny co do kropienia krwią antytypicznego Kozła Pańskiego przed rozpoczęciem zajmowania się Kozłem Azazela i sugerował, że pewność będzie można uzyskać dopiero wtedy, gdy przed braćmi staną wypełnione fakty, wynika z następujących cytatów z „Książki pytań”, pod ostatnimi pytaniami na stronach 682 i 470. Najpierw podamy ten pierwszy odnośnik, który rozpoczyna się w „Książce pytań” str. 682: „Następnie w 3 Mojżeszowej pokazuje nam miejsce, gdzie przychodzi czas na kozła wypuszczanego, po zakończeniu czynności z kozłem Pańskim, lecz nie jest to jednoznaczny dowód [wyróżnienie dodane], że nastąpi to całkowicie po [wyróżnienie dodane] zabiciu kozła Pańskiego i ofiarowaniu jego krwi, ponieważ te wszystkie typy nie mogły