Epifaniczny tom 4 – rozdział 3 – str. 162

Kozioł Azazela

usprawiedliwionym i używany do Jego szczególnych celów] i dokona pojednania za niego [uczyni Boga zadowolonym z nich przez przypisanie Swej zasługi tym, których poświęcone człowieczeństwo jest przedstawione w ołtarzu miedzianym, z pominięciem Swego własnego człowieczeństwa] i [oprócz przypisania Swej zasługi naszemu człowieczeństwu i po jej przypisaniu] weźmie nieco z krwi cielca i nieco z krwi kozła i pomaże nią rogi [władze] ołtarza wokoło [gdy Jezus przypisał nam Swą zasługę, Najwyższy Kapłan, Głowa i Ciało, ‘w ten sposób pokazuje, że ołtarz ziemskich ofiar jest godny przyjęcia przez Boga z powodu przelanej krwi (oddanego życia) i że wszyscy, którzy uświadomią sobie moc ołtarza (rogi są symbolami mocy, władzy) najpierw muszą uznać krew, która go uświęca’ – Cienie Przybytku, str. 42]. I pokropi go [antytypiczny Ołtarz w odniesieniu do człowieczeństwa Kościoła, lecz nie człowieczeństwa Jezusa] tą krwią [przypisze życiowe prawa Jezusa] palcem swoim siedem razy [dokona nią pełnego dzieła] i oczyści go [przez omycie Swych przyszłych członków w wodzie Słowa przed przypisaniem zasługi], i poświęci go [odłączy, przez wzbudzenie w Swych przyszłych członkach pokuty i wiary przed oczyszczeniem, w ten sposób oddzielając ich od tych, którzy pozostają sługami grzechu] od nieczystości [deprawacji] synów Izraelskich [tych pod potępieniem Adamowym]”. Kiedy zostało zakończone to dzieło pojednywania ołtarza? 16 września 1914 roku, gdy Jego zasługa przykryła człowieczeństwo ostatniej jednostki, która weszła do Jego Ciała [w w. 19 różne kroki podane są w odwrotnej kolejności chronologicznej od wypełnienia w antytypie]. „A gdy [16 września 1914] dokończy pojednania Świątnicy [Najświętszej] i namiotu zgromadzenia [Świątnicy] i ołtarza [tych na dziedzińcu, którzy się poświęcają, a więc bezpośrednio po 16 września 1914], przyprowadzi kozła żywego [wtedy Najwyższy Kapłan zaczynał czynności z kozłem Azazela]”. Z tego wyjaśnienia z łatwością zauważamy, że obrzędy Dnia Pojednania uczą, iż czynności wobec Kozła Azazela miały rozpocząć

poprzednia stronanastępna strona