Epifaniczny tom 4 – rozdział 3 – str. 190
Kozioł Azazela
Tych siedem czynności stanowiło naszą część w wyprowadzaniu Kozła pod kierunkiem Jezusa.
(47) Oczywiście rozumie się samo przez się, że w dziele prowadzenia Kozła do Bramy i człowieka na to wyznaczonego nie byliśmy jedynym Kapłanem w ciele, działającym wobec różnych części Kozła Azazela. Pod naszą Głową zawsze mieliśmy za współpracowników większość tych, którzy właściwie mieli władzę nad odnośnymi częściami Kozła, dopóki każda część nie doszła do Bramy i nie została oddana w ręce człowieka na to wyznaczonego w znaczeniu niesprzyjających okoliczności. Wtedy w każdym przypadku byliśmy porzucani przez większość i pozostawiani z niewielką mniejszością, która jednak wzrastała, aż w końcu zbierało się wokół nas wielu braci, z których większość w następnym wstrząsie była objawiana jako kolejna część Kozła Azazela i prowadzona do Bramy oraz do człowieka na to wyznaczonego. Następujące fakty będą ilustracją tych uwag. Przeciwko braciom Shearnowi i Crawfordowi mieliśmy poparcie Zarządu w naszych pełnomocnictwach, brata Hemery’ego oraz większości kongregacji Przybytku, aż w końcu zostali oni oddani w ręce człowieka na to wyznaczonego nie tylko przez nas (14 stycznia 1917), lecz także przez nich (22 stycznia). Większość Zarządu w naszych pełnomocnictwach oraz większość rodziny Bethel stała po naszej stronie przeciwko braciom Hemery’emu i Thackwayowi, aż w końcu nie tylko my, lecz także oni odprowadzili ich do Bramy i oddali w ręce człowieka na to wyznaczonego. Większość Zarządu, pomimo kompromisowej uchwały na temat kwestii brytyjskiej, poparła nas przeciwko braciom J.F.R. i A.H. McMillanowi, aż w końcu nie tylko my, lecz także oni zaprowadzili ich do Bramy i oddali w ręce człowieka na to wyznaczonego. Większość komitetu Fort Pitt oraz zboru w Nowym Jorku stała przy nas przeciwko br. Sturgeonowi i s. Henderson, aż w końcu znaleźli się oni w rękach człowieka na to wyznaczonego. Dopóki br. i s. Ritchie nie zostali oddani w ręce człowieka na to wyznaczonego, większość konwencji w Mizpah stała po naszej stronie. Większość komitetu Fort Pitt w kwestii wypełnienia polecenia otrzymanego od konwencji w Fort Pitt stała przy nas, dopóki bracia Hoskins i Margeson