Epifaniczny tom 4 – rozdział 3 – str. 200
Kozioł Azazela
ducha. Dlatego On jest, lecz my nie jesteśmy w stanie z korzyścią dla nich oddać ich prześladującym osobom. Co więcej, gdybyśmy czynili to my, zniszczylibyśmy naszą zdolność pomagania im ku pokucie, ponieważ niezmiennie odrzucaliby oni naszą pomoc w takich okolicznościach. Zatem dla chwały Boga i dobra wszystkich zainteresowanych jest to, że Podkapłani nie oddają ich prześladującym osobom. Dlatego niech żaden z Podkapłanów zdradą nie skazuje tych braci na utrapienia. Jesteśmy pewni, że tego nie czynią i nie będą tego czynić, pomimo fałszywych oskarżeń rzucanych z tego powodu na niektórych z nich. „Takiemu wystarczy ta kara, jaka została nałożona przez większość” (2 Kor. 2:6) i jaka ściągnęła na niego dezaprobatę wybranych Boga. O tak, jest to bardzo niesprzyjająca okoliczność. Nie mamy jednak prawa do posuwania się dalej poza taki sprzeciw i objawienie ich rewolucjonizmu oraz takie wysiłki ratowania ich, które (1) sprowadzą na nich dezaprobatę Podkapłanów; (2) naprawią efekty ich działań wśród Kapłanów; oraz (3) zachęcą ich do reformy – lokalnie, jeżeli ich zło ograniczone jest do zboru lokalnego, lub – powszechnie, jeśli ich zło dotyka Kościół powszechny. Przekroczenie tych granic spowodowałoby nieposłuszeństwo z naszej strony wobec nakazu z 3Moj. 10:6,7. Lewitom powinniśmy pozostawić odciąganie ich od Kapłanów, ich wierzeń, służby i społeczności do wierzeń, działań i społeczności, które są niekapłańskie (3Moj. 10:4,5). Oczywiście Podkapłani nie powinni postępować z nimi jak z Kapłanami ani w żadnym znaczeniu współpracować z nimi jak z Kapłanami. Po uzyskaniu przekonujących dowodów, że są oni Lewitami, powinna być z nimi zerwana wszelka społeczność kapłańska. Braci należy przestrzec zarówno przed pośpiesznym sądem, jak i zbyt wyrozumiałym traktowaniem takich osób. Pismo Święte, rozum i fakty powinny rządzić naszym postępowaniem w tak odpowiedzialnym dziele. Jesteśmy gotowi pomagać braciom w zajmowaniu się trudnymi przypadkami, jeśli nasza pomoc będzie pożądana przez braci.
(62) Od tej pory w tym rozdziale użyjemy J.F.R. i jego stronniczych zwolenników jako przykładów ilustrujących różne